Uwikłanie i inne pisma

Opinie czytelników

Recenzje książki „Blackie and Baby Join Frankie and Molly-O” przedstawiają ją jako znaczący zbiór prac Nelsona Algrena, ujawniający zarówno opublikowane, jak i niepublikowane utwory, które zagłębiają się w tematy walki społecznej, życia miejskiego i życia zmarginalizowanych jednostek. Kolekcja zawiera mieszankę fikcji i literatury faktu, w tym kilka mocnych narracji dotyczących boksu i kwestii rasowych. Czytelnicy wyrażają jednak rozczarowanie niedokończoną powieścią „Entrapment” oraz brakiem ciągłości i jasności między jej segmentami.

⬤ Zawiera najważniejsze teksty Algrena, w tym zarówno opublikowane, jak i nigdy wcześniej nie widziane historie.
⬤ Oferuje fascynującą eksplorację życia marginalizowanych postaci i kwestii społecznych.
⬤ Styl pisania jest sugestywny i surowy, odzwierciedlając szorstkość miejskiego życia.
⬤ Utrzymuje dziedzictwo Algrena przy życiu dzięki wysokiej jakości pracy redakcyjnej.

⬤ Niedokończonej powieści „Entrapment” brakuje jasności i powiązań między jej sekcjami, co prowadzi do zamieszania.
⬤ Niektórzy czytelnicy życzą sobie więcej kontekstu i uzupełnienia w niektórych fragmentach, które wydają się fragmentaryczne.
⬤ Powtarzanie elementów z poprzednich zbiorów może sprawić, że niektórzy czytelnicy będą chcieli nowego materiału.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Entrapment and Other Writings

Zawartość książki:

Nelson Algren szukał człowieczeństwa na miejskich bezdrożach powojennej Ameryki, gdzie jego potężny głos wznosił się zza billboardów i z zaułków blaszanych puszek, spośród zmarginalizowanych i ignorowanych, wyrzutków i kozłów ofiarnych, punków i ćpunów, dziwek i hazardzistów, pijanych bokserów i pijaków ze slumsów oraz dzieciaków, które wiedziały, że nigdy nie osiągną wieku dwudziestu jeden lat: Wszyscy oni są godni podziwu w oczach Algrena za ich witalność i bezczelną szczerość, ich naleganie na życie i umiejętność znalezienia śmiechu i marzeń w najbardziej nieprawdopodobnych miejscach. W Uwikłaniu i innych pismach - zawierających jego niedokończoną powieść oraz wcześniej niepublikowane lub niezebrane opowiadania, wiersze i eseje - Algren przemawia do naszych czasów tak, jak niewielu z jego wielkich amerykańskich pisarzy z lat 40.

i 50. po części dlatego, że nie został jeszcze zaakceptowany i zasymilowany w amerykańskim kanonie literackim, mimo że jest uważany za postać talizmaniczną. "Nie powinieneś czytać Algrena, jeśli nie potrafisz przyjąć ciosu" - oświadczył Ernest Hemingway.

"Pan Algren może uderzyć obiema rękami i poruszać się, i zabije cię, jeśli nie będziesz strasznie ostrożny". "