Utracona wiara i błądzące dusze: Psychologia rozczarowania, żałoby i powrotu nadziei

Opinie czytelników

Książka oferuje wgląd w psychologiczne aspekty dekonstrukcji wiary, łącząc osobiste refleksje, studia przypadków i dyskusje teoretyczne, aby pomóc czytelnikom w poruszaniu się po ich doświadczeniach utraty wiary. Służy jako źródło uzdrowienia i mądrości dla tych, którzy zmagają się ze swoją religijną przeszłością i szukają kontaktu z innymi, którzy stanęli przed podobnymi wyzwaniami.

Książka zapewnia cenne spojrzenie na psychologiczne etapy dekonstrukcji wiary, oferuje praktyczne studia przypadków i prowokuje znaczące dyskusje. Jest postrzegana jako prowokująca do myślenia i inspirująca, pomagając czytelnikom w kształtowaniu ich doświadczeń i ponownym łączeniu się ze społecznością. Chwalona jest szczera opowieść autora, a książka jest uznawana za połączenie akademickich i osobistych spostrzeżeń.

Niektórzy czytelnicy uważają, że pierwsza połowa książki obfituje w terminologię psychologiczną, co czyni ją trudną lekturą. Miejscami akademicki charakter może być zniechęcający dla tych, którzy szukają prostych narracji. Ponadto, pełne zaangażowanie się w materiał może wymagać poświęcenia czasu, szczególnie dla nowicjuszy w temacie.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Lost Faith and Wandering Souls: A Psychology of Disillusionment, Mourning, and the Return of Hope

Zawartość książki:

Pogłębione spojrzenie na kryzys tożsamości religijnej naszych czasów, które wskazuje drogę poza nasze debaty i w kierunku zdrowszej duchowości.

Amerykanie mają obsesję na punkcie religii. Albo jesteś, albo cię nie ma; jesteś tym albo tamtym i lepiej to rozgryźć. Tyle że teraz wielu z nas chce po prostu o tym wszystkim zapomnieć. Często czujemy się źli, zranieni i samotni, wiedząc, że jest lepszy sposób. Lost Faith and Wandering Souls pomaga czytelnikom dotrzeć do tych ważnych uczuć rozczarowania i pokazuje, że w nich znajdą klucze do ponownego odkrycia nadziei.

Przyjmując sugestywne podejście, David Morris odkłada na bok argumenty teologiczne i podnosi nasze człowieczeństwo jako równie ważne. Traktuje utratę wiary jak każdy inny rodzaj straty i pyta, co by było, gdybyśmy nauczyli się opłakiwać? Zwraca się do psychologii psychoanalitycznej ze względu na jej moc interpretacyjną. Dzięki pojęciom żałoby, tęsknoty i zabawy rzuca światło na regenerującą ścieżkę. Stosując te idee do współczesnych pamiętników duchowych, Morris odkrywa ruch w przód i w tył w przezwyciężaniu utraty wiary, przechodząc od uczucia odrętwienia, samooskarżenia i błądzenia do zabawy, samodzielności i przynależności. Argumentuje, że jeśli możemy poczuć naszą stratę, to na nowo odkrywamy wyobraźnię nadającą sens.

Lost Faith and Wandering Souls uznaje kryzys tożsamości religijnej naszych czasów i pełną moc psychologicznej podróży. Spoglądając pod powierzchnię głębokiej, trwającej całe życie dynamiki, pokazuje drogę, którą możemy pokonać nasze straty indywidualnie i społecznie w kierunku zdrowszej, integracyjnej duchowości.