Upadek dychotomii fakt/wartość i inne eseje

Opinie czytelników

Recenzje książki Putnama przedstawiają mieszany pogląd, podkreślając zarówno istotne spostrzeżenia, jak i godną uwagi krytykę. Putnam podważa długotrwałą dychotomię faktów i wartości w filozofii, argumentując za uwikłaniem faktów i wartości w dyskurs. Wielu recenzentów docenia tę perspektywę, postrzegając ją jako kluczową dla zrozumienia problemów filozoficznych i ekonomicznych. Inni krytykują jednak ton Putnama, postrzegane nadmierne poleganie na autocytowaniach, błędne przedstawianie przeciwnych poglądów i brak zaangażowania we współczesne badania. Jego argumenty są czasami opisywane jako słabe lub zbyt uproszczone, pozbawione praktycznego zastosowania.

⬤ Podważa zakorzenioną dychotomię fakt/wartość, dostarczając nowych spostrzeżeń na temat wzajemnych powiązań faktów i wartości w dyskursie.
⬤ Wyjaśnia czytelnikom złożone kwestie filozoficzne i ekonomiczne.
⬤ Stymuluje dalszą eksplorację innych myślicieli, takich jak Sen i Walsh.
⬤ Uznawana za znaczącą pracę w dziedzinie epistemologii, niezbędną dla osób badających ekonomię.

⬤ Nadmierny ton, postrzegany jako protekcjonalny i protekcjonalny wobec innych filozofów.
⬤ Obfite cytowanie samego siebie, prowadzące do poczucia narcyzmu.
⬤ Błędne przedstawianie przeciwnych poglądów i argumentów.
⬤ Słabe argumenty, które nie są wystarczająco przekonujące lub dobrze poparte.
⬤ Brak praktycznych zastosowań dla omawianych koncepcji filozoficznych, pozostawiający czytelnika z niejasnymi implikacjami etycznymi.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Collapse of the Fact/Value Dichotomy and Other Essays

Zawartość książki:

Jeśli filozofia ma jakikolwiek interes na świecie, to jest nim wyjaśnianie naszego myślenia i usuwanie idei, które zaciemniają umysł. W tej książce jeden z najwybitniejszych filozofów na świecie kwestionuje ideę, która znalazła zbyt dominujące miejsce w kulturze popularnej i myśli filozoficznej: ideę, że podczas gdy twierdzenia o faktach można racjonalnie ustalić lub obalić, twierdzenia o wartości są całkowicie subiektywne, nie można ich racjonalnie argumentować za lub przeciw.

Chociaż rozróżnienie między twierdzeniami o faktach a osądami wartościującymi jest czasami ważne i użyteczne, rozróżnienie to staje się, jak twierdzi Hilary Putnam, szkodliwe, gdy utożsamia się je z dychotomią między tym, co obiektywne, a tym, co czysto subiektywne. Putnam bada argumenty, które doprowadziły tak dużą część analitycznej filozofii języka, metafizyki i epistemologii do otwartego wrogości wobec idei, że mówienie o wartości i ludzkim rozkwicie może być dobre lub złe, racjonalne lub irracjonalne; i przez które, podążając za filozofią, nauki społeczne, takie jak ekonomia, padły ofiarą zbankrutowanej metafizyki pozytywizmu logicznego.

Śledząc problem wstecz do Hume'owskiej koncepcji faktu, jak również do Kantowskiego rozróżnienia między sądami analitycznymi i syntetycznymi, Putnam identyfikuje drogę naprzód w pracach Amartyi Sena. Żywa, zwięzła i mądra, jego książka przygotowuje drogę do odnowionego wzajemnego owocowania filozofii i nauk społecznych.