Realizm z ludzką twarzą

Opinie czytelników

Książka jest zbiorem esejów Putnama na tematy takie jak metafizyka, etyka i debaty filozoficzne, odzwierciedlając jego zainteresowanie takimi postaciami jak Kant, Wittgenstein i Cavell. Pisarstwo jest chwalone za elokwencję i głębię, choć może stanowić wyzwanie dla osób mniej zaznajomionych z filozofią akademicką.

⬤ Dobrze napisane i przekonujące eseje
⬤ przemyślane refleksje na temat ważnych filozofów
⬤ cenne spostrzeżenia na temat metafizyki i etyki
⬤ mocne wprowadzenie Connanta.

⬤ Może być zbyt techniczna i sucha dla zwykłych czytelników
⬤ wymaga pewnej znajomości filozofii analitycznej
⬤ może być postrzegana jako zbyt skomplikowana, jeśli ktoś nie podziela punktu widzenia Putnama.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Realism with a Human Face

Zawartość książki:

Nadszedł czas na reformę filozofii, mówi Hilary Putnam, jeden z największych amerykańskich filozofów. Wzywa on filozofów do zajęcia się luką między obecną kondycją ich przedmiotu a ludzkimi aspiracjami, które filozofia powinna i kiedyś reprezentowała. Celem Putnama jest osadzenie filozofii w życiu społecznym.

Pierwsza część tej książki poświęcona jest kwestiom metafizycznym. Putnam odrzuca współczesną metafizykę, która nalega na opisywanie zarówno umysłu, jak i świata z perspektywy Boga. W jej miejsce opowiada się za pluralizmem, za filozofią, która nie jest zamkniętą systematyczną metodą, ale ludzką praktyką związaną z prawdziwym życiem. Filozofia ma pewne zadanie, ale nie jest nim zapewnienie inwentaryzacji podstawowych mebli wszechświata lub oddzielenie rzeczywistości samej w sobie od naszych własnych projekcji. Putnam wyjaśnia, że nauka nie zajmuje się opisywaniem gotowego świata, a filozofia również nie powinna się tym zajmować.

Autor pokazuje, że szerszy ludzki kontekst, w którym nauka ma znaczenie, jest światem wartości ożywianych przez etykę i sądy estetyczne. Żadna adekwatna filozofia nie powinna próbować wyjaśniać faktów etycznych. Wymiar historii zostaje dodany w trzeciej części książki. Tutaj Putnam zajmuje się zestawem amerykańskich filozofów, niektórych mocno w kanonie filozofii analitycznej, a innych poza nim, takich jak William James i C.S. Peirce, i bada pragmatystyczny wkład w filozofię od Jamesa do Quine'a i Goodmana.

Książka ta łączy zagadnienia metafizyki z kwestiami kulturowymi i literackimi oraz argumentuje, że upadek realizmu filozoficznego nie pociąga za sobą upadku w otchłań relatywizmu i postmodernistycznego sceptycyzmu. Jest skierowana przede wszystkim do filozofów, ale powinna spodobać się szerokiemu gronu humanistów i badaczy społecznych.