Tyran

Opinie czytelników

W recenzjach „Tyrana” autorstwa Valerio Massimo Manfrediego można znaleźć zarówno uznanie dla historycznej głębi i fabuły, jak i krytykę dotyczącą tempa i charakterystyki postaci. Wielu czytelników uznało książkę za pouczającą lekturę o postaciach i wydarzeniach historycznych, szczególnie skupiając się na Dionizjuszu Starszym z Syrakuz, podczas gdy niektórzy uważali, że książka cierpiała z powodu problemów z przepływem dialogów i rozwojem postaci.

Czytelnicy chwalili historyczną dokładność i głębię narracji, zauważając, że była ona zarówno pouczająca, jak i wciągająca. Wielu podobało się dobrze zbadane przedstawienie historii politycznej Sycylii i postaci Dionizosa, doceniając zdolność autora do łączenia faktów historycznych z wciągającą historią. Książka jest uznawana za satysfakcjonującą lekturę dla miłośników historii.

Krytycy wskazywali na problemy z tłumaczeniem, które czasami sprawiało, że narracja wydawała się chaotyczna i zagmatwana. Kilku recenzentów wspomniało o powolnym tempie, szczególnie w drugiej połowie książki, a także o braku emocjonalnej głębi w rozwoju postaci, zwłaszcza w odniesieniu do wewnętrznych zmagań Dionizosa. Niektórzy uważali, że końcowe rozdziały spieszyły się z istotnymi wydarzeniami.

(na podstawie 19 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Tyrant

Zawartość książki:

Piorunująca epopeja historyczna od mistrza gatunku.

Sycylia 412 p.n.e.: rozpoczyna się nieskończony pojedynek między człowiekiem a supermocarstwem. Człowiekiem jest Dionizjusz, który właśnie został tyranem Syrakuz.

Supermocarstwem Kartagina, megalopolis handlowe i władczyni mórz. W ciągu następnych ośmiu lat brutalne podboje militarne Dionizjusza wyniszczą niezliczonych wrogów i wielu przyjaciół, czyniąc Syrakuzy najpotężniejszym greckim miastem na zachód od Grecji kontynentalnej. Zbudował największą armię starożytności i wynalazł przerażające machiny wojenne, których użył przeciwko Kartagińczykom, z którymi będzie walczył w pięciu wojnach.

Ale kim był Dionizos? Historycy potępili go jako jednego z najbardziej bezwzględnych, egocentrycznych despotów. Ale był także mecenasem sztuki, dramaturgiem, poetą i czułym kochankiem.