Alexander: Krańce Ziemi, 3

Opinie czytelników

Niniejszy zbiór recenzji odzwierciedla różnorodne opinie na temat trylogii Manfrediego o Aleksandrze Wielkim, w szczególności skupiając się na ostatniej książce. Podczas gdy wielu czytelników chwali wciągającą fabułę, żywe portrety postaci i szczegóły historyczne, niektórzy krytykują podjęte swobody historyczne i romantyczny portret życia Aleksandra.

⬤ Szybka wysyłka i dobrze zapakowana książka.
⬤ Wciągający i urzekający styl pisania, który utrzymuje czytelników w napięciu.
⬤ Wysoki poziom szczegółowości i głębi historycznej, co czyni ją atrakcyjną dla entuzjastów historii.
⬤ Dobrze zbadany charakter Aleksandra i jego kampanie.
⬤ Emocjonalna więź, jaką czytelnicy nawiązują z bohaterami.
⬤ Prowokujące do myślenia aspekty dotyczące bohaterstwa, przywództwa i złożoności życia Aleksandra.

⬤ Niektóre książki opisano jako będące w gorszym stanie niż oczekiwano.
⬤ Nieścisłości historyczne i swobody podjęte przez autora, prowadzące do potencjalnego błędnego przedstawienia życia Aleksandra.
⬤ Istotne aspekty życia Aleksandra, takie jak jego biseksualność i małżeństwa polityczne, są albo pomijane, albo błędnie przedstawiane.
⬤ Powtarzająca się narracja w bitwach, która może być nużąca dla niektórych czytelników.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że pominięto emocjonalną głębię i zawiłości wydarzeń historycznych.

(na podstawie 29 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Alexander: The Ends of the Earth, 3

Zawartość książki:

Przez całe życie Aleksander przeciwstawiał się ograniczeniom, jakie bogowie wyznaczyli śmiertelnikom. Ta pasja ogarnęła miasta i armie...

i zjednoczyła ogromne imperium. Aleksander nie był już tylko królem Macedonii: Liga Panhelleńska mianowała go Najwyższym Przywódcą. Egipt koronował go na faraona.

A cała Persja uznała go za Wielkiego Króla. Był prawdziwym spadkobiercą Achillesa i Herkulesa, przywódcą, który poprowadził wojska do zwycięstwa za Nilem, Tygrysem i Eufratem.

Teraz podbój Indii sprawiłby, że cała Azja znalazłaby się w jego rękach. Ale jego armia osiągnęła granicę wytrzymałości, a koszt triumfu był wysoki - we krwi, zdradzie i tragedii. Aleksander stracił Barsynę, swoją pierwszą ukochaną; Bucefała, niezrównanego rumaka; Peryta, swojego wiernego psa; i Hefajstiona, najbliższego towarzysza jego młodości.

Wciąż jednak szukał mądrości i siły, by przekształcić imperium, o które się ubiegał, w imperium, o którym marzył, już nie podzielone na zwycięzców i pokonanych, ale zjednoczony lud pod jego rządami. Aleksander był przeznaczony do ponadczasowej chwały w domenie bohaterów i bogów - zarówno za życia, jak i w królestwie wiecznej legendy.