Trzy uwodzicielskie pomysły

Opinie czytelników

Książka „Three Seductive Ideas” autorstwa Jerome'a Kagana odnosi się do błędnych przekonań i słabych podstaw naukowych leżących u podstaw współczesnej psychologii. Kagan krytykuje powszechnie akceptowane idee w tej dziedzinie, prezentując bardziej zniuansowane i pełne nadziei spojrzenie na ludzki potencjał i rozwój zachowania. Podczas gdy wielu czytelników uważa jego spostrzeżenia za odświeżające i cenne, niektórzy krytycy wspominają, że książka wydaje się rozproszona i brakuje jej głębi w zastępowaniu pomysłów, które krytykuje.

Książka dostarcza potrzebnej krytyki ustalonych teorii psychologicznych, promuje ideę, że jednostki mogą przezwyciężyć trudności wczesnego dzieciństwa i zachęca do szerszego zrozumienia inteligencji i ludzkiego zachowania. Czytelnicy doceniają referencje Kagana i jego jasny styl pisania, a także stymulujący charakter treści.

Niektórzy recenzenci uważają, że książka jest zbyt rozproszona i brakuje jej głębi w argumentach. Zastępowanie przez Kagana krytykowanych pomysłów własnymi jest postrzegane jako mniej rozwinięte, a kilku czytelników nie ukończyło jeszcze książki, pozostawiając ich niepewnymi co do jej ogólnej skuteczności.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Three Seductive Ideas

Zawartość książki:

Czy pierwsze dwa lata życia naprawdę determinują przyszły rozwój dziecka? Czy ludzie, podobnie jak inne naczelne, motywowani są wyłącznie przyjemnością? I czy ludzie rzeczywiście mają stabilne cechy, takie jak inteligencja, lęk, niepokój i temperament? Ta książka, będąca owocem badań prowadzonych przez całe życie przez jednego z założycieli psychologii rozwojowej, podejmuje potężne założenia stojące za tymi pytaniami - i udowadnia, że są one błędne. Z imponującą łatwością poruszając się od historii kultury, przez filozofię, po literaturę z zakresu badań psychologicznych, Jerome Kagan przedstawia argument, który wstrząśnie naukami społecznymi i podstawami polityki publicznej.

Naukowcy, a także laicy, mają tendencję do myślenia o abstrakcyjnych procesach - takich jak inteligencja czy strach - jako o mierzalnych bytach, których ktoś może mieć więcej lub mniej. Takie podejście, w analizie Kagana, pokazuje ślepotę na siłę kontekstu i na wielką zmienność w obrębie każdej jednostki podlegającej różnym emocjom i okolicznościom. "Determinizm niemowląt" to kolejne powszechne i głęboko zakorzenione przekonanie, które Kagan kwestionuje. Teoria ta - z jej twierdzeniem, że wczesne relacje determinują wzorce na całe życie - nie docenia ludzkiej odporności i zdolności adaptacyjnych, zarówno emocjonalnych, jak i poznawczych (i oczywiście nie uwzględnia szczęśliwych produktów nieszczęśliwego dzieciństwa i odwrotnie). Ostatnim z celów Kagana jest znacznie przereklamowana zasada przyjemności, która, jak twierdzi, nie może nadać sensu bezinteresownemu zachowaniu napędzanemu pragnieniem cnoty i szacunku dla samego siebie - pragnieniem robienia właściwych rzeczy.

Napisana w żywym stylu, który wykorzystuje bajki i baśnie, historię i naukę, aby przedstawić filozoficzne punkty, książka ta rzuca wyzwanie niektórym z naszych najbardziej cenionych wyobrażeń o ludzkiej naturze.