Trzy sztuki teatralne - „Księżniczka Iwona”, „Wesele” i „Operetka”

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.

Oryginalny tytuł:

Three Plays - "Princess Ivona", "The Marriage" and "Operetta"

Zawartość książki:

Te kamienie milowe współczesnego teatru jednoznacznie wskazują na znaczenie Gombrowicza jako współtwórcy i prekursora Teatru Absurdu. Gombrowicz czerpie z elementów mrocznie wywrotowych baśni, snów i dowcipnych parodii, aby zmierzyć się z tematami tożsamości osobistej i upadku istniejących systemów wartości.

Księżniczka Iwona, wystawiona po raz pierwszy w 1938 roku, rozgrywa się na tle dysfunkcyjnego dworu królewskiego. Ivona, nieatrakcyjna i apatyczna dziewczyna, zostaje wplątana w dworskie intrygi, których w końcu pada ofiarą. Jest jedyną osobą, która zachowuje się konsekwentnie przez cały czas, stając się tym samym, co ciekawe, stabilnym punktem, z którego można postrzegać absurdalne i bezsensowne zachowanie dworu.

The Marriage, napisany w 1946 roku, wykorzystuje technikę snu do zbadania zmieniających się relacji między rzeczywistością a wyobraźnią. Henry, młody żołnierz podczas II wojny światowej, ma sen z udziałem swoich rodziców, ukochanej i najlepszego przyjaciela. Wyobraźnia Henry'ego przypisuje obsadzie jego snu wiele ról - ojca i króla, matki i królowej, sługi i księżniczki, przyjaciela i dworzanina. Przemiany postaci ukazują sposób, w jaki charakter i relacje z innymi są określane wyłącznie poprzez indywidualną percepcję innych.

Operetka, napisana w 1967 roku, jest dowcipną parodią złożonej formy operetkowej, która łączy temat tożsamości osobistej z zestawieniem zarówno kapitalistycznego, jak i marksistowskiego społeczeństwa, wyśmiewając oba. Fabuła obejmuje materialistycznego hrabiego, tajnego marksistowskiego rewolucjonistę, nagą kobietę oraz różnych dworzan i kieszonkowców. Wszystkie błyskotki, blask i blichtr kojarzą się z najlepszymi wiedeńskimi operetkami.