Trzy siostry Czechowa i Orlando Woolf: Dwie wersje sceniczne

Opinie czytelników

Recenzje tłumaczenia i adaptacji „Trzech sióstr” Czechowa autorstwa Sarah Ruhl są mieszane, niektórzy chwalą jej pomysłowe podejście i osobiste akcenty, podczas gdy inni krytykują jakość jej tłumaczenia i proces, który za nim stoi.

Adaptacja Ruhl jest doceniana za jej pomysłowe tłumaczenie i mistrzowskie wstępy, które dostarczają osobistych spostrzeżeń na temat pisania sztuk. Niektórym czytelnikom podoba się jej wyjątkowy głos jako dramatopisarki.

Krytycy twierdzą, że tłumaczeniu Ruhl brakuje autentyczności, ponieważ nie mówi ona po rosyjsku i opiera się na dosłownym tłumaczeniu swojej szwagierki. Prowadzi to do anachronizmów i przeciętności w tekście, podważając liryczne walory oryginału. Niektórzy czytelnicy uważają, że jej praca jest przereklamowana i wolą inne tłumaczenia, takie jak Petera Carsona.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Chekhov's Three Sisters and Woolf's Orlando: Two Renderings for the Stage

Zawartość książki:

Orlando Ruhla oddaje zarówno intelektualnego ducha, jak i literacką błyskotliwość dzieła Woolf.... Ruhl pisze z wyobraźnią, która pozwala wznieść się poezji Woolf. -- Variety.

Nowe, inteligentne tłumaczenie "Trzech sióstr" Sary Ruhl jest w sam raz dla współczesnych amerykańskich uszu - czyste, potoczne i konwersacyjne dla nas i wierne oryginalnemu dziełu Czechowa. -- The Cincinnati Enquirer.

W swojej scenicznej adaptacji genderowej powieści Virginii Woolf, wielokrotnie nagradzana dramatopisarka Sarah Ruhl jest jak zwykle niezawodnie elegancka i bezkonkurencyjnie dowcipna, sprytnie łącząc swój własny markowy dowcip z magazynem Woolf ( New York ). Zachowując istotne idee i liryczny ton Woolf, Ruhl przenosi na scenę życie elżbietańskiego szlachcica, który w magiczny sposób przekształca się w nieśmiertelną kobietę. W swoim świeżym tłumaczeniu Trzech sióstr, klasycznego dzieła Antoniego Czechowa o zmęczeniu i frustracji, Ruhl wykorzystuje swój charakterystyczny liryzm i eleganckie zrozumienie intymności, aby ujawnić niezadowolenie odczuwane przez niespokojną Olgę, nieszczęśliwą Maszę i idealistyczną Irinę, gdy pragną opuścić wiejską Rosję i udać się do zawsze pociągającej Moskwy.

Inne sztuki Sarah Ruhl obejmują finalistów Nagrody Pulitzera In the Next Room (lub sztukę o wibratorze) i The Clean House, a także Passion Play, Dean Man's Cell Phone, Demeter in the City, Eurydice, Melancholy Play i Late: a cowboy song. Jest laureatką Whiting Writers' Award, PEN/Laura Pels Award i MacArthur Fellowship. Jej sztuki miały premiery na Broadwayu, Off-Broadwayu i w wielu teatrach na całym świecie.