Trzy rywalizujące wersje dociekań moralnych: Encyklopedia, genealogia i tradycja

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają, że książka Alasdaira MacIntyre'a jest dogłębną eksploracją filozofii moralnej, szczególnie podkreślając wpływ postaci historycznych, takich jak Augustyn i Akwinata, na współczesną myśl etyczną. Podczas gdy wielu czytelników uznało spostrzeżenia za wartościowe, a tekst za stymulujący intelektualnie, inni krytykowali złożoność tekstu i dostrzegali uprzedzenia w spojrzeniu autora na katolicyzm.

⬤ Dogłębna analiza filozofii moralnej
⬤ cenne spostrzeżenia na temat historycznego rozwoju dociekań moralnych
⬤ dobrze skonstruowane argumenty
⬤ silne wyzwanie intelektualne dla osób z wykształceniem filozoficznym
⬤ polecana jako kontynuacja „After Virtue”.

⬤ Złożony i gęsty tekst, który może być trudny dla czytelników bez silnego zaplecza filozoficznego
⬤ potencjalne nastawienie na katolicyzm
⬤ niektórzy uważali, że argumenty nie były spójne lub przekonujące
⬤ przypadki nadmiernej długości fragmentów i braku zwięzłości.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Three Rival Versions of Moral Enquiry: Encyclopaedia, Genealogy, and Tradition

Zawartość książki:

Alasdair MacIntyre - którego Newsweek nazwał "jednym z czołowych filozofów moralnych w anglojęzycznym świecie" - przedstawia tutaj swoje Wykłady Gifforda z 1988 roku jako rozwinięcie swojej wcześniejszej pracy Whose Justice? Which Rationality? Zaczyna od rozważenia kulturowego i filozoficznego dystansu dzielącego świat Lorda Gifforda z końca XIX wieku od naszego.

MacIntyre twierdzi, że perspektywa tamtego wcześniejszego świata została ostatecznie wyartykułowana w dziewiątym wydaniu Encyclopaedia Brittanica, która postrzegała moralne dociekania zarówno jako zapewniające wgląd, jak i kontynuujące racjonalny postęp ludzkości w kierunku coraz większego oświecenia. MacIntyre porównuje tę koncepcję dociekań moralnych z dwiema konkurencyjnymi koncepcjami sformułowanymi również pod koniec XIX wieku: koncepcją Nietzschego Zur Genealogie der Moral i koncepcją wyrażoną w encyklice papieża Leona XIII Aeterni Patris.

Wykłady koncentrują się na integracji augustyńskich i arystotelesowskich sposobów dociekania przez Akwinatę, niezdolności stanowiska encyklopedystów do wytrzymania krytyki tomistycznej lub genealogicznej oraz problemach, przed którymi staje współczesny postnietzscheański genealog. MacIntyre kończy rozważając implikacje dla edukacji na uniwersytetach i w szkołach wyższych.