Trzej Oszuści lub Transmutacje

Opinie czytelników

Książka Arthura Machena zebrała mieszane recenzje, a czytelnicy docenili jej intrygujące historie i wkład w literaturę grozy, ale wyrazili obawy dotyczące jakości tłumaczenia i tempa.

Wielu recenzentów podkreślało interesujące postacie, wciągającą fabułę i wpływ książki na autorów takich jak Lovecraft. Czytelnicy uznali ją za wciągającą tajemnicę z epoki z wieloma zwrotami akcji. Niektórzy chwalili ją jako klasykę i doskonałą antologię opowiadań grozy, szczególnie zwracając uwagę na elementy Lovecraftowskie.

Krytycy wskazywali na znaczące problemy z tłumaczeniem, co prowadziło do problemów z czytelnością, w tym błędów gramatycznych i nowoczesnej terminologii, która jest anachroniczna dla tego okresu. Epizodyczny charakter powieści sprawił, że niektórzy uważali, że można o niej łatwo zapomnieć, co osłabiło wpływ zakończenia.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Three Impostors or The Transmutations

Zawartość książki:

The Three Impostors to epizodyczna powieść brytyjskiego pisarza horrorów Arthura Machena, opublikowana po raz pierwszy w 1895 roku w Bodley Head's Keynote Series.

Kontrowersje:

Wydawca John Lane, obawiając się atmosfery panującej po procesie Oscara Wilde'a, poprosił Machena o ocenzurowanie rękopisu. Z wyjątkiem pominięcia jednego słowa, Machen odmówił.

W Things Near and Far Machen napisał:

Wczesną wiosną 1894 roku zabrałem się do pisania wspomnianych „Trzech oszustów”, książki, która świadczy o ogromnym szacunku, jakim darzyłem fantastyczną manierę „Nowych Arabskich Nocy” R. L. Stevensona, o tych ciekawych poszukiwaniach w londyńskich zaułkach, które już opisałem, a także, mam nadzieję, o pewnej oryginalności eksperymentu w opowieści grozy.

Powieść zawiera w sobie kilka dziwnych opowieści, a jej kulminacją jest finałowy finał śmiertelnego horroru, związany z tajnym stowarzyszeniem poświęconym rozpustnym pogańskim rytuałom. Trzej tytułowi oszuści są członkami tego stowarzyszenia, którzy tkają sieć oszustw na ulicach Londynu - sprzedając przy okazji wspomniane wcześniej dziwne opowieści - szukając zaginionej rzymskiej monety upamiętniającej niesławną orgię cesarza Tyberiusza i zbliżając się do swojej ofiary: „młodego mężczyzny w okularach”. (wikipedia.org)