Ocena:
Drugi tom dzieł Arthura Machena, „The White People and Other Stories”, prezentuje mieszaną kolekcję jego opowiadań, poezji i tekstów dziennikarskich, ukazując niesamowitą i niejednoznaczną naturę jego prozy. Podczas gdy niektórzy czytelnicy znajdują wartość w kunszcie i atmosferze narracji Machena, inni krytykują ten tom za słabsze wybory i ogólny brak zaangażowania w porównaniu z pierwszym tomem.
Zalety:⬤ Styl pisania Machena jest chwalony za piękno, subtelność i zdolność do wywoływania bogatej atmosfery.
⬤ Opowiadania takie jak „The White People” i „The Red Hand” są uznawane za wyróżniające się, a „The White People” za arcydzieło horroru.
⬤ Edycja autorstwa S. T. Joshiego jest chwalona za dostarczenie cennego wglądu w prace i życie Machena.
⬤ Zbiór oferuje głębokie zanurzenie się w eksploracji nadprzyrodzonych tematów Machena, dzięki czemu jest atrakcyjny dla fanów dziwnej fikcji i klasycznego horroru.
⬤ Kilka opowiadań zostało uznanych za rozczarowujące lub pozbawione treści, co prowadzi do poczucia niezadowolenia.
⬤ Niektórzy recenzenci uważali, że wiersze prozą zawarte w tomie były mniej znaczące, porównując je do szkiców rozgrzewkowych.
⬤ Obecność zbyt wielu nieciekawych opowiadań osłabiła ogólny wydźwięk zbioru.
⬤ Włączenie dłuższych utworów, takich jak „A Fragment of Life”, było postrzegane przez niektórych czytelników jako minus.
(na podstawie 16 opinii czytelników)
The White People and Other Stories: The Best Weird Tales of Arthur Machen, Volume 2
Nawiedzające opowiadanie tytułowe tego tomu zostało uznane przez Lovecrafta za drugie największe opowiadanie grozy, jakie kiedykolwiek napisano.
Jedno z opowiadań, "Anioł z Mons", zostało tak chłodno zrelacjonowane podczas Wielkiej Wojny, że miliony ludzi uwierzyły w jego prawdziwość.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)