Triumf i tragedia w Mudville: Pasja do baseballu przez całe życie

Opinie czytelników

Ogólnie rzecz biorąc, „Triumph and Tragedy in Mudville” Stephena Jaya Goulda to zbiór esejów, który łączy w sobie osobistą nostalgię, analizę statystyczną i namiętną miłość do baseballu. Choć stanowi on hołd dla jego trwającej całe życie obsesji na punkcie tego sportu, niektórzy czytelnicy uznają go za nierówny i powtarzalny, pozbawiony spójności ze względu na pośmiertną kompilację wcześniej opublikowanych tekstów.

Eseje są prowokujące do myślenia i nostalgiczne, oferując wgląd w historię baseballu i osobiste doświadczenia autora. Pasja Goulda do gry jest widoczna, a jego prace mają głębię, dzięki czemu są atrakcyjne dla oddanych fanów baseballu. Niektóre kawałki są opisywane jako perełki, a wstęp Davida Halberstama jest chwalony jako najważniejszy.

Kolekcja cierpi z powodu powtarzalności, ponieważ niektóre artykuły wielokrotnie poruszają podobne tematy bez znaczących nowych spostrzeżeń. Może być zbyt intelektualny i techniczny, potencjalnie zrażając przypadkowych czytelników. Wadą jest również brak spójności między esejami, ponieważ zostały one zebrane z różnych czasów i źródeł. Ponadto niektórzy czytelnicy uznali styl pisania za pretensjonalny i pełen żargonu.

(na podstawie 19 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Triumph and Tragedy in Mudville: A Lifelong Passion for Baseball

Zawartość książki:

Nauka spotyka się ze sportem w tym tętniącym życiem zbiorze esejów baseballowych autorstwa nieżyjącego już biologa ewolucyjnego. Wśród wielu darów Stephena Jaya Goulda była jego umiejętność elokwentnego pisania o baseballu, jego wielkiej pasji.

Znany paleontolog przez lata publikował liczne eseje na temat tego sportu; teraz zostały one zebrane w tomie pełnym szczerości i wnikliwości, które charakteryzowały całą twórczość Goulda. Oto jego przemyślenia na temat złożoności dziecięcego streetballu i radości dnia otwarcia; hołdy dla Mickeya Mantle'a, Babe Rutha i mniej znanych, takich jak głuchoniemy środkowy pomocnik "Dummy" Hoy; i szczere przyznanie się do sprzeczności związanych z byciem przez całe życie fanem Yankees z biletami sezonowymi Red Sox. Gould zręcznie stosuje również narzędzia teorii ewolucji do upadku.

400, mitu stworzenia Abnera Doubledaya i nieprawdopodobieństwa 56-meczowej passy Joe DiMaggio. Ta książka jest rozkoszą, niezbędnym dodatkiem do niezwykłej spuścizny Goulda i odpowiednim hołdem dla jego miłości do gry.