
Historia Tristana jest dobrze znana w zachodniej tradycji romansu. Niewielu nie słyszało o operze Wagnera i miłosnym eliksirze, który Tristan i Iseut wypijają przez przypadek.
Historia jest już dobrze ugruntowana we wczesnym średniowieczu, gdzie istnieje kilka konkurujących ze sobą manuskryptów, z których większość jest niekompletna z różnych powodów. John Watson powrócił do tych średniowiecznych źródeł i osiągnął syntezę, kompletnego Tristana.
Oto morskie podróże, niefortunny eliksir miłosny, czarny lub biały żagiel wciągnięty jako sygnał. I tutaj, ponownie wyobrażając sobie całość, Watson stworzył odpowiedni utwór towarzyszący swojej wcześniejszej Opowieści o Gawainie (GinninderraPress).