Ocena:
Książka „A Tortilla is Like Life” to wnikliwa eksploracja zwyczajów żywieniowych latynoskiej społeczności w Antonito w stanie Kolorado, skupiająca się na doświadczeniach i narracjach kobiet. Przeplata historyczną dokładność z osobistymi historiami, ukazując ewolucję praktyk żywieniowych i roli kobiet w produkcji i przechowywaniu żywności na przestrzeni lat.
Zalety:Książka jest historycznie dokładna i zrozumiała dla osób ze społeczności. Oferuje szerokie spojrzenie na latynoskie tradycje żywieniowe i podkreśla wkład kobiet poprzez wciągające narracje. Szczegółowe relacje, przemyślane komentarze i włączenie hiszpańskich terminów zwiększają jej wartość edukacyjną. Zalecana dla różnych odbiorców akademickich i ogólnych zainteresowanych historią żywności i studiami nad kobietami.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać skupienie się na konkretnej społeczności za mniej przydatne, jeśli nie są zaznajomieni z kulturą latynoską. Narracja może być postrzegana jako gęsta ze względu na szczegółowy kontekst historyczny i obszerne osobiste historie.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
A Tortilla Is Like Life: Food and Culture in the San Luis Valley of Colorado
Położone w południowej dolinie San Luis w Kolorado, odległe i stosunkowo nieznane miasto Antonito jest domem dla przeważającej części latynoskiej populacji walczącej nie tylko o egzystencję w ekonomicznie przygnębionym i politycznie zmarginalizowanym obszarze, ale także o zachowanie swojej kultury i sposobów życia. W latach 1996-2006 antropolog Carole Counihan zebrała historie życia skoncentrowane na jedzeniu od dziewiętnastu Mexicanas - latynoskich Amerykanek - które od dawna mają korzenie w regionie Upper Rio Grande.
Wywiady w tym przełomowym badaniu koncentrowały się na latynoskich zwyczajach żywieniowych w południowym Kolorado - przekonaniach i zachowaniach związanych z produkcją, dystrybucją, przygotowaniem i konsumpcją żywności. W tej książce Counihan przedstawia obszerne fragmenty tych wywiadów, aby oddać głos kobietom z Antonito i podkreślić ich perspektywy. Trzy linie badawcze zostały ujęte w ramy: feministyczna etnografia, latynoskie obywatelstwo kulturowe i ekologizm Chicano.
Counihan dokumentuje, w jaki sposób Meksykanki z Antonito budują poczucie miejsca i przynależności poprzez swoją wiedzę o ziemi i wodzie oraz wykorzystują tę wiedzę do utrzymania swoich rodzin i społeczności. Kobiety odgrywają ważną rolę, uprawiając ogród, konserwując i susząc warzywa; zarabiając pieniądze na zakup żywności; gotując; i karmiąc rodzinę, przyjaciół i sąsiadów przy zwykłych i świątecznych okazjach.
Używają jedzenia do zacieśniania lub zrywania relacji i wyrażania kontrastujących uczuć harmonii i hojności lub wrogości i zazdrości. Wywiady zawarte w tej książce ujawniają, że te Mexicanas są zaradnymi dostawcami, których praca związana z jedzeniem przyczynia się do przetrwania kulturowego.
