Tokugawa Ieyasu

Opinie czytelników

„Tokugawa Ieyasu” Stephena Turnbulla to zwięzła biografia, która zapewnia dobrze zorganizowany przegląd życia i dojścia do władzy Ieyasu, zaspokajając potrzeby czytelników, którzy mogą nie być zaznajomieni z historią Japonii. Chociaż jest pouczająca i dobrze zilustrowana, niektórzy czytelnicy uważali, że brakuje jej głębi w niektórych obszarach, szczególnie w odniesieniu do kampanii Sekigahara.

⬤ Doskonałe wprowadzenie do historii Tokugawy Ieyasu i Japonii.
⬤ Zorganizowana w przyjaznym dla czytelnika formacie z pomocnymi ilustracjami.
⬤ Zapewnia dobry przegląd w krótkim formacie (64 strony).
⬤ Prosty i zrozumiały język, dzięki czemu jest przystępna dla szerokiego grona odbiorców.

⬤ Brak dogłębnej analizy istotnych wydarzeń, takich jak kampania Sekigahara.
⬤ Niektórzy czytelnicy oczekiwali bardziej kompleksowego omówienia strategii i manewrów politycznych Ieyasu.
⬤ Niektórzy uznali ją za zbyt krótką, sugerując, że jest to bardziej wersja „notatek z klifu” niż pełna biografia.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Pod koniec XVI wieku trzech wybitnych dowódców położyło kres stuleciu wojen domowych w Japonii i choć zjednoczenie zostało najpierw osiągnięte pod rządami Toyotomi Hideyoshiego, to jego następca Tokugawa Ieyasu miał zapewnić trwały pokój.

Pod względem osiągnięć strategicznych i politycznych Ieyasu jest największym japońskim dowódcą samurajskim. Jego sprawność na polu bitwy wymaga jednak dokładnego rozważenia przed przyznaniem mu pochwał, ponieważ Ieyasu był niewątpliwie szczęśliwym generałem. Mikata ga Hara, na przykład, była porażką, którą nadejście zimy uratowało przed klęską.

Ukoronowanie zwycięstwa Ieyasu pod Sekigaharą zależało w dużej mierze od przejścia na jego stronę Kobayakawy Hideakiego, a nieobecność na scenie syna Ieyasu, Hidetady, służy zilustrowaniu tego, jak raz tylko doszło do porażki w klasycznej skądinąd wizji strategicznej Ieyasu. Jednak Ieyasu posiadał szczególną mądrość, wiedząc, kto powinien być sojusznikiem, a kto wrogiem, i był utalentowany w szeroko zakrojonych kampaniach. Potrafił też uczyć się na własnych błędach.

Ieyasu był również cierpliwy, czego niestety brakowało wielu jemu współczesnym, i w przeciwieństwie do Hideyoshiego nigdy się nie wywyższał. Ustanowienie swojej rodziny rządzącym klanem w Japonii przez następne dwa i pół wieku było niezbitym dowodem jego prawdziwej wielkości.