Tish: Kronika jej eskapad i wycieczek

Opinie czytelników

Książka zawiera humorystyczne historie o trzech żądnych przygód kobietach z początku XX wieku, ukazujące ich niezależność i komiczne perypetie. Podczas gdy czytelnikom ogólnie podoba się lekki i wciągający charakter opowieści, niektórzy krytykują czytelność i tempo opowiadań.

Historie są zabawne i zabawne, z silnymi bohaterkami, które oferują humorystyczne spojrzenie na życie przed nowoczesnymi udogodnieniami. Czytelnicy doceniają lekkie przygody, kontekst historyczny i wciągający styl pisania. Wielu z nich uważa książkę za przyjemną i nostalgiczną lekturę, a niektórzy polecają ją jako świetną lekką lekturę.

Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że książka jest trudna w odbiorze, zauważając problemy z jakością druku i formatem. Niektórzy uważali, że humor może stać się zbyt głupi w skoncentrowanych dawkach, a niektórzy doświadczyli znudzenia powtarzającymi się elementami po kilku historiach. Inni wspomnieli, że książka zaczyna się powoli i może nie spodobać się każdemu.

(na podstawie 47 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Tish: The Chronicle of Her Escapades and Excursions

Zawartość książki:

Klasyczna powieść dla młodzieży autorstwa znanego pisarza tajemnic. Według Wikipedii: "Mary Roberts Rinehart (12 sierpnia 1876 - 22 września 1958) była płodną autorką często nazywaną amerykańską Agathą Christie.

Jest uważana za źródło wyrażenia "lokaj to zrobił", chociaż sama nie użyła tego wyrażenia, a także uważa się, że wymyśliła szkołę pisania tajemnic "Had-I-But-Known".... Rinehart napisała setki opowiadań, wierszy, dzienników podróży i artykułów specjalnych. Wiele z jej książek i sztuk zostało zaadaptowanych na potrzeby filmów, takich jak The Bat (1926), The Bat Whispers (1930) i The Bat (1959).

Podczas gdy wiele z jej książek było bestsellerami, krytycy najbardziej docenili jej tajemnice morderstwa.

Rinehart, w The Circular Staircase (1908), przypisuje się wynalezienie szkoły pisania tajemnic "Had-I-But-Known". Okrągłe schody to powieść, w której "panna w średnim wieku zostaje namówiona przez siostrzenicę i siostrzeńca do wynajęcia wiejskiego domu na lato.

Wybrany przez nich dom należał do bankruta, który ukrył w ścianach skradzione papiery wartościowe. Łagodne, kochające pokój trio pogrąża się w serii przestępstw, które rozwiązuje z pomocą ciotki. Ta powieść jest uznawana za pierwszą w szkole "Had-I-But-Known"." Tajemnicza powieść Had-I-But-Known to taka, w której główny bohater (często kobieta) robi mniej niż rozsądne rzeczy w związku ze zbrodnią, co skutkuje przedłużeniem akcji powieści.

Ogden Nash sparodiował tę szkołę w swoim wierszu Don't Guess Let Me Tell You: "Niekiedy Gdybym tylko wiedział wtedy to, co wiem teraz, mógłbym uratować co najmniej trzy życia, ujawniając inspektorowi rozmowę, którą słyszałem przez tę przypadkową dziurę w podłodze". Fraza "Lokaj to zrobił", która stała się kliszą, pochodzi z powieści Rinehart The Door, w której lokaj faktycznie to zrobił, chociaż to dokładne zdanie nie pojawia się w utworze. Tim Kelly zaadaptował sztukę Rineharta na musical "The Butler Did It, Singing".

Sztuka ta zawiera pięć głównych ról kobiecych i pięć głównych ról męskich".