Okrągłe schody

Opinie czytelników

Recenzje książki Mary Roberts Rinehart podkreślają mieszankę podziwu dla jej wciągającej fabuły i dyskomfortu związanego z przestarzałymi postawami, szczególnie w odniesieniu do rasy. Wielu czytelników cieszyło się z humorystycznych i intrygujących wątków, porównując jej styl do stylu Agathy Christie, podczas gdy inni znaleźli błędy w stylu narracji i rozwoju postaci. Ogólnie rzecz biorąc, książka jest uznawana za klasyczne elementy tajemnicy, pomimo pewnej krytyki.

⬤ Przyjemna i wciągająca opowieść z dobrą fabułą.
⬤ Sympatyczni bohaterowie i humor.
⬤ Zapewnia wgląd w życie na początku XX wieku.
⬤ Dobrze napisana w jasnym i prostym stylu, który utrzymuje zainteresowanie czytelników.
⬤ Dobra tajemnica w starym stylu, która nie opiera się na treściach graficznych.

⬤ Przestarzałe postawy rasowe i komentarze, które mogą urazić współczesnych czytelników.
⬤ Mylące imiona postaci i duża obsada, którą niektórym trudno było śledzić.
⬤ Pierwszoosobowy styl narracji i bezpośrednie zwracanie się do czytelnika, które niektórzy recenzenci uznali za irytujące.
⬤ Pewne problemy z ciągłością fabuły.
⬤ Zakończenie może wydawać się antyklimatyczne w porównaniu do napięcia zbudowanego wcześniej w książce.

(na podstawie 451 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Circular Staircase

Zawartość książki:

The Circular Staircase to tajemnicza powieść amerykańskiej pisarki Mary Roberts Rinehart. Historia opowiada o losach wiekowej Rachel Innes, która udaremnia serię dziwnych zbrodni w letnim domu, który wynajęła wraz z siostrzenicą i siostrzeńcem. Powieść była pierwszym bestsellerem Rinehart i uczyniła ją jedną z najpopularniejszych pisarek epoki. Historia była serializowana w All-Story przez pięć numerów, począwszy od numeru z listopada 1907 roku, a następnie opublikowana w formie książkowej przez Bobbs-Merrill w 1908 roku.

Rinehart została zainspirowana do napisania powieści po wizycie w Melrose, gotyckim zamku w Północnej Wirginii.

Okrągłe schody były pionierem tego, co stało się znane jako szkoła pisania tajemnic „gdybym tylko wiedziała”, w której często pojawiają się bohaterki i narratorki, które zapowiadają zbliżające się niebezpieczeństwo i rozwój fabuły, zastanawiając się nad tym, co mogłyby zrobić inaczej. Rinehart wykorzystała tę formułę w wielu swoich późniejszych dziełach i zainspirowała dziesiątki kolejnych historii. Powieść została dwukrotnie zaadaptowana na ekran: jako film niemy w 1915 roku oraz serial telewizyjny Climax w 1956 roku. Jej najbardziej znaną adaptacją była sztuka The Bat, która stała się wielkim hitem na Broadwayu i zainspirowała wiele późniejszych dzieł, w tym kilka własnych adaptacji.