The Ride of Her Life: Prawdziwa historia kobiety, jej konia i ich podróży ostatniej szansy przez Amerykę

Opinie czytelników

Książka opowiada inspirującą prawdziwą historię Annie Wilkins, 62-letniej kobiety, która w latach 50. XX wieku podróżowała konno z Maine do Kalifornii, pokazując jej odwagę, odporność i życzliwość ludzi, których spotkała po drodze. W książce przeplatają się fakty historyczne i emocjonalna głębia, szczególnie podkreślając więź między Annie i jej zwierzętami.

Czytelnicy chwalą książkę za wciągającą fabułę, dokładność historyczną, głębię emocjonalną i inspirujące tematy. Wielu docenia odwagę Annie, jej pełną miłości relację ze zwierzętami i poczucie amerykańskości. Pisanie zostało zauważone jako spektakularne, dzięki czemu jest to fascynująca lektura, która głęboko rezonuje z odbiorcami.

Niektórzy czytelnicy uważali, że w książce brakowało szczegółowych opisów krajobrazów i wyrazili chęć uzyskania większej ilości treści na temat czasu spędzonego przez Annie w Kalifornii i jej wizyty nad Oceanem Spokojnym. Kilku z nich stwierdziło, że książka zakończyła się zbyt gwałtownie, pozostawiając ich z uczuciem niedosytu.

(na podstawie 680 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Ride of Her Life: The True Story of a Woman, Her Horse, and Their Last-Chance Journey Across America

Zawartość książki:

Triumfalna, prawdziwa historia kobiety, która w latach 50. przemierzyła Amerykę na koniu, spełniając swoje umierające pragnienie zobaczenia Oceanu Spokojnego, autorstwa bestsellerowej autorki "Konia doskonałego" i "Czempiona za osiemdziesiąt dolarów".

"Darem Elizabeth Letts jest to, że sprawia, iż czujesz, że to ty odbywasz tę podróż. To książka, którą możemy cieszyć się zawsze, ale szczególnie potrzebujemy jej teraz." - Elizabeth Berg, autorka The Story of Arthur Truluv.

W 1954 roku sześćdziesięciotrzyletnia farmerka z Maine, Annie Wilkins, wyruszyła w niemożliwą podróż. Nie miała pieniędzy ani rodziny, właśnie straciła farmę, a lekarz dawał jej tylko dwa lata życia. Annie chciała jednak przed śmiercią zobaczyć Ocean Spokojny. Zignorowała radę lekarza, by przenieść się do domu opieki społecznej. Zamiast tego kupiła brązowego wałacha o imieniu Tarzan, założyła męskie ogrodniczki i wyruszyła na południe w połowie listopada, mając nadzieję na pokonanie śniegu. Annie nie miała pojęcia, czego się spodziewać poza wiejskim skrzyżowaniem; nie miała nawet mapy. Miała jednak swojego byłego konia wyścigowego, wiernego kundla i niezachwianą wiarę w to, że Amerykanie potraktują obcego z życzliwością.

Annie, Tarzan i jej pies, Depeche Toi, wjechali prosto w świat przekształcony przez szybką budowę nowoczesnych autostrad. W latach 1954-1956 przedzierali się przez zamiecie, pokonywali rzeki, wspinali się na góry i trzymali się wąskiego pobocza, gdy samochody mknęły obok nich z przerażającą prędkością. Annie przejechała ponad cztery tysiące mil przez duże i małe miasta Ameryki. Po drodze spotykała zwykłych ludzi i celebrytów - od Andrew Wyetha (który naszkicował Tarzana) po Arta Linklettera i Groucho Marxa. Otrzymała wiele ofert - stały dom w stajni jeździeckiej w New Jersey, pracę na stacji benzynowej w wiejskim Kentucky, a nawet propozycję małżeństwa od ranczera z Wyoming. W dekadzie, w której posiadanie samochodów wzrosło niemal trzykrotnie, kiedy wpływ telewizji szybko się zwiększał, a właściciele domów zaczęli zamykać drzwi na klucz, Annie i jej czworonożni towarzysze zainspirowali wylew sąsiedztwa w szybko zmieniającym się świecie.