The Ride of Her Life: Prawdziwa historia kobiety, jej konia i ich podróży ostatniej szansy przez Amerykę

Opinie czytelników

Książka opowiada prawdziwą historię Annie Wilkins, zdeterminowanej 62-letniej kobiety, która wyrusza w podróż konną ze swoim psem z Maine do Kalifornii. Podkreśla jej przygody, relacje ze zwierzętami i interakcje z życzliwymi nieznajomymi, jednocześnie przedstawiając życie w Ameryce lat 50-tych.

Książka jest chwalona za inspirującą narrację, dobrze napisaną prozę, wciągający kontekst historyczny i głębię emocjonalną, ukazując odporność i odwagę Annie oraz hojność narodu amerykańskiego. Wielu czytelników poczuło silną więź z bohaterami i doceniło historyczne szczegóły wplecione w całą historię.

Niektórzy czytelnicy życzyli sobie więcej opisów krajobrazów i głębszej eksploracji doświadczeń Annie w Kalifornii, czując, że niektóre części podróży nie zostały omówione wystarczająco szczegółowo. Niektórzy uznali historię za przyjemną, ale nie wyróżniającą się niczym szczególnym.

(na podstawie 680 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Ride of Her Life: The True Story of a Woman, Her Horse, and Their Last-Chance Journey Across America

Zawartość książki:

Triumfalna, prawdziwa historia kobiety, która w latach 50. przemierzyła Amerykę na koniu, spełniając swoje umierające pragnienie zobaczenia Oceanu Spokojnego, autorstwa bestsellerowej autorki "Konia doskonałego" i "Czempiona za osiemdziesiąt dolarów".

"Darem Elizabeth Letts jest to, że sprawia, iż czujesz, że to ty odbywasz tę podróż. To książka, którą możemy cieszyć się zawsze, ale szczególnie potrzebujemy jej teraz." - Elizabeth Berg, autorka The Story of Arthur Truluv.

W 1954 roku sześćdziesięciotrzyletnia farmerka z Maine, Annie Wilkins, wyruszyła w niemożliwą podróż. Nie miała pieniędzy ani rodziny, właśnie straciła farmę, a lekarz dawał jej tylko dwa lata życia. Annie chciała jednak przed śmiercią zobaczyć Ocean Spokojny. Zignorowała radę lekarza, by przenieść się do domu opieki społecznej. Zamiast tego kupiła brązowego wałacha o imieniu Tarzan, założyła męskie ogrodniczki i wyruszyła na południe w połowie listopada, mając nadzieję na pokonanie śniegu. Annie nie miała pojęcia, czego się spodziewać poza wiejskim skrzyżowaniem; nie miała nawet mapy. Miała jednak swojego byłego konia wyścigowego, wiernego kundla i niezachwianą wiarę w to, że Amerykanie potraktują obcego z życzliwością.

Annie, Tarzan i jej pies, Depeche Toi, wjechali prosto w świat przekształcony przez szybką budowę nowoczesnych autostrad. W latach 1954-1956 przedzierali się przez zamiecie, pokonywali rzeki, wspinali się na góry i trzymali się wąskiego pobocza, gdy samochody mknęły obok nich z przerażającą prędkością. Annie przejechała ponad cztery tysiące mil przez duże i małe miasta Ameryki. Po drodze spotykała zwykłych ludzi i celebrytów - od Andrew Wyetha (który naszkicował Tarzana) po Arta Linklettera i Groucho Marxa. Otrzymała wiele ofert - stały dom w stajni jeździeckiej w New Jersey, pracę na stacji benzynowej w wiejskim Kentucky, a nawet propozycję małżeństwa od ranczera z Wyoming. W dekadzie, w której posiadanie samochodów wzrosło niemal trzykrotnie, kiedy wpływ telewizji szybko się zwiększał, kiedy właściciele domów zaczęli zamykać drzwi na klucz, Annie i jej czworonożni towarzysze zainspirowali wylew sąsiedzkiej życzliwości w szybko zmieniającym się świecie.