The Railway Children: książka dla dzieci autorstwa Edith Nesbit

Opinie czytelników

Książka jest powszechnie uważana za klasykę, która przemawia zarówno do dzieci, jak i dorosłych, z wciągającą historią o trójce dzieci i ich matce radzących sobie z przeciwnościami losu. Choć wielu docenia humor, ilustracje i różne adaptacje filmowe i telewizyjne, pojawiają się krytyczne uwagi dotyczące jakości niektórych wydań, zwłaszcza w odniesieniu do małego rozmiaru tekstu i słabej narracji audiobooka.

Wciągająca historia odpowiednia dla wszystkich grup wiekowych, humorystyczna i interesująca, pięknie ilustrowana, uwielbiane adaptacje filmowe i telewizyjne, nostalgiczna wartość dla czytelników.

Słaba narracja audiobooka z problematycznymi akcentami, niektóre wydania mają bardzo mały tekst, co utrudnia dzieciom czytanie, różna jakość w różnych publikacjach.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Railway Children: a children's book by Edith Nesbit

Zawartość książki:

The Railway Children to książka dla dzieci autorstwa Edith Nesbit, pierwotnie serializowana w The London Magazine w 1905 roku, a po raz pierwszy opublikowana w formie książkowej w 1906 roku. Została ona kilkakrotnie zaadaptowana na ekran, z czego najbardziej znana jest wersja filmowa z 1970 roku.

Oxford Dictionary of National Biography przypisuje Oswaldowi Barronowi, który żywił głęboką sympatię do Nesbit, stworzenie fabuły. Uważa się, że sceneria została zainspirowana spacerami Edith do stacji kolejowej Chelsfield w pobliżu miejsca, w którym mieszkała, oraz jej obserwacją budowy linii kolejowej i tunelu między Chelsfield i Knockholt. Historia dotyczy rodziny, która przeprowadza się z Londynu do "Trzech kominów", domu w pobliżu linii kolejowej w Yorkshire, po tym, jak ojciec, który pracuje w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, zostaje uwięziony po tym, jak został fałszywie oskarżony o szpiegostwo.

Dzieci zaprzyjaźniają się ze starszym dżentelmenem, który regularnie jeździ pociągiem o 9:15 w pobliżu ich domu, który ostatecznie jest w stanie udowodnić niewinność ich ojca, a rodzina zostaje ponownie połączona. Rodzina opiekuje się rosyjskim wygnańcem, panem Szczepańskim, który przybył do Anglii w poszukiwaniu swojej rodziny (później odnalezionej) oraz Jimem, wnukiem Starego Dżentelmena, który doznaje złamania nogi w tunelu.

Motyw niewinnego człowieka, który został niesłusznie uwięziony za szpiegostwo i ostatecznie oczyszczony z zarzutów, mógł być pod wpływem Afery Dreyfusa, która była głośnym wydarzeniem na całym świecie na kilka lat przed napisaniem książki. Rosyjski zesłaniec, prześladowany przez carów za napisanie "pięknej książki o biednych ludziach i o tym, jak im pomagać", a następnie pomagany przez dzieci, był najprawdopodobniej połączeniem prawdziwych dysydentów Sergiusza Stepniaka i Piotra Kropotkina, którzy byli przyjaciółmi autora.

Książka nawiązuje do trwającej wówczas wojny rosyjsko-japońskiej i postawy Brytyjczyków wobec wojny. Datuje to akcję na wiosnę, lato i wczesną jesień 1905 roku, a także tłumaczy bardzo wrogie opinie o carskiej Rosji wyrażone w książce.