W „Czwartym wieku” Douarda Glissanta, jak zauważył Village Voice, „otrzymujemy pełny efekt jego nadrzędnego projektu: literacki egzorcyzm naznaczonej bliznami psychiki i przeszłości Martyniki, utrzymujący się krzyk przeciwko »czarnej dziurze czasu i zapomnienia«”.
Glissant, „jedna z najważniejszych postaci w literaturze karaibskiej” („Washington Post”), kontynuuje ten projekt w „The Overseer's Cabin”, wyczarowując w historii jednej kobiety stulecia splecione nieznaną krwią, cierpieniem bez głosu i śmiercią bez echa. Zaczynając od narodzin Mycei w 1928 roku, ostatniej z przeplatających się rodzin przodków przedstawionych w Czwartym wieku, a kończąc na jej uwolnieniu z azylu w 1978 roku, powieść porusza się tam iz powrotem w ramach, które splatają historię rodziny Mycei ze spuścizną Martyniki jako wyspy, której historia i rdzenni mieszkańcy zostali prawie wymazani.
Od początków rodziny Mycei w opowieści o dwóch braciach krwi, obaj o imieniu Odono, do jej zakończenia losem jej dwóch synów, powieść zawiera przeznaczenie wyspy w trudnej sytuacji jednej Martyniki. W obliczu nieodwracalnej przeszłości i wątpliwości co do przyszłości, Mycea podróżuje w głąb siebie, odnajdując w swoim związku z ziemią Martyniki i dnem morskim zaśmieconym utopionymi niewolnikami, rzeczywistość i możliwość nieskolonizowaną przez historię innych.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)