Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
Nowa i warta uwagi książka New York Timesa.
Powieści Douarda Glissanta, ściśle związane z teoriami, które rozwinął w Po tique de la Relatio n (Poetyce relacji), są bogatymi eksploracjami deportowanych i skolonizowanych ludzi, którzy utracili własną historię i stale ewoluujące społeczne i polityczne skutki tego poczucia bezpodstawności na Martynice. W Mahagony Glissant identyfikuje zarówno złe samopoczucie, jak i potencjał w społeczeństwie Martyniki poprzez potężną zbiorową narrację tożsamości geograficznej eksplorowaną przez wielu narratorów. Życiorysy tych postaci oglądane są w przód i w tył na przestrzeni wieków i poprzez opowieści o oporze, zawsze połączone przez starożytne drzewo mahoniowe.
Próbując rozwikłać zbiorową pamięć Martyniki, Mathieu, współczesny narrator, tworzy świadomą historię tych ludzi w tym miejscu - zapis, który odkrywa mechanizmy przeinaczania, aby dotrzeć do fundamentalnych, trwałych prawd tej historii, być może tak, jak zna ją tylko drzewo mahoniowe.
