The Divine Within: Wybrane pisma o oświeceniu

Opinie czytelników

Recenzje esejów Aldousa Huxleya odzwierciedlają głębokie uznanie dla jego intelektualnej głębi i znaczenia dla współczesnych duchowych dociekań. Wielu czytelników chwali Huxleya za jego wnikliwe perspektywy, piękne pisanie i ich trwały wpływ na osobiste poszukiwania i zrozumienie duchowości. Niektórzy krytycy podkreślają jednak, że niektóre idee mogą wydawać się przestarzałe lub zbyt złożone, a książka może nie być odpowiednia dla osób poszukujących lżejszych lub bardziej przystępnych lektur.

Czytelnicy chwalą styl pisania Huxleya, jego sprawność intelektualną i znaczenie jego esejów dla współczesnych poszukiwań duchowych. Wielu uważa eseje za wnikliwe i przydatne w zrozumieniu siebie i duchowości. Huxley jest opisywany jako skromny, pełen szacunku i „geniusz”, a kilku recenzentów wskazuje, że książka jest „obowiązkową lekturą” dla każdego zainteresowanego pogłębieniem swojego duchowego zrozumienia.

Niektórzy recenzenci uważają, że eseje Huxleya są przestarzałe i mogą nie rezonować ze współczesną publicznością, która ma dostęp do bardziej bezpośrednich źródeł filozofii Wschodu. Inni krytykują jego styl jako zbyt skomplikowany lub pesymistyczny, sugerując, że czasami zbyt mocno stara się wyglądać na inteligentnego, co może umniejszać główne przesłanie.

(na podstawie 41 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Divine Within: Selected Writings on Enlightenment

Zawartość książki:

"Geniusz... pisarz, który spędził życie na potępianiu postępującego marszu maszyny". -- The New Yorker

Autor "Nowego wspaniałego świata" Aldous Huxley o oświeceniu i "ostatecznej rzeczywistości".

W tej antologii dwudziestu sześciu esejów i innych pism Aldous Huxley omawia naturę Boga, oświecenia, bytu, dobra i zła, religii, wieczności i boskości. Huxley konsekwentnie badał duchowe podstawy zarówno jednostki, jak i ludzkiego społeczeństwa, zawsze starając się osiągnąć autentyczne i jasno określone doświadczenie boskości. Opatrzona wstępem znanego religioznawcy Hustona Smitha, ta celebracja "ostatecznej rzeczywistości" okazuje się istotna i prorocza w odniesieniu do duchowego głodu, który tak wielu odczuwa dzisiaj.