Te jałowe liście

Opinie czytelników

Those Barren Leaves autorstwa Aldousa Huxleya zagłębia się w życie angielskich emigrantów we Włoszech po I wojnie światowej, umiejętnie przedstawiając ich wzajemnie powiązane historie i intelektualne rozmowy na tle rozrywki i krytyki społecznej. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają kapryśne studia postaci i piękną prozę, inni uważają, że narracji brakuje centralnej fabuły i narzekają na jej dosłowność i trudne formatowanie.

Książka zawiera pięknie skonstruowane zdania, bogate studia postaci i ostry komentarz społeczny. Wielu czytelników docenia jej intelektualną głębię, humor i sugestywne opisy Włoch. Spokojne tempo pozwala na filozoficzną eksplorację, która może być głęboko satysfakcjonująca dla myślących czytelników.

W kilku recenzjach zwrócono uwagę na brak centralnej fabuły książki, nadmierną gadatliwość i gęste dyskusje filozoficzne, które mogą umniejszać przyjemność z czytania. Ponadto niektóre wydania są krytykowane za mały, niewyraźny tekst i ciasne formatowanie, co utrudnia ich czytanie.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Those Barren Leaves

Zawartość książki:

Napisana przez angielskiego pisarza i filozofa Aldousa Huxleya powieść Te jałowe liście to satyryczna powieść, która stanowi dowcipną, ale niebezpiecznie ostrą krytykę społeczną elit kulturalnych.

W tym żywym portrecie arystokracji, grupa socjety zostaje zebrana we włoskim pałacu przez panią Aldwinkle, społecznie ambitną wdowę, aby ponownie doświadczyć chwały renesansu. Jej świta, składająca się ze smutnych i cierpiących osób, które wiedzą tylko, jak rozmawiać o swoim powierzchownym życiu, nie może sprostać oczekiwaniom pani Aldwinkle.

W miarę jak pani Aldwinkle pozbywa się pretensji tych komicznych postaci, a być może także swoich własnych, czytelnicy odkrywają prawdę kryjącą się za efektowną fasadą tego, co oznacza bycie częścią elity społecznej. Rozległe doświadczenie Huxleya w literaturze angielskiej i poezji sprawia, że These Barren Leaves jest lirycznym arcydziełem, które do dziś krytykuje tych na szczycie kulturowego łańcucha pokarmowego.