The Bully Pulpit: Theodore Roosevelt, William Howard Taft i złoty wiek dziennikarstwa

Opinie czytelników

The Bully Pulpit autorstwa Doris Kearns Goodwin oferuje kompleksową eksplorację Ery Postępu poprzez biografie prezydentów Theodore'a Roosevelta i Williama Howarda Tafta, przeplatane wpływem dziennikarzy śledczych znanych jako „muckrakers”. Chociaż książka jest chwalona za szczegółowe badania i styl narracji, niektórzy czytelnicy uważają ją za zbyt długą i gęstą, sugerując, że można ją było przedstawić w bardziej zwięzłym formacie.

⬤ Dokładnie zbadana i dobrze udokumentowana
⬤ wciągający styl pisania
⬤ zapewnia głęboki wgląd w charaktery Roosevelta i Tafta, a także rolę dziennikarzy muckraking
⬤ dobry przepływ narracji
⬤ edukacyjny i ujawnia mniej znane aspekty prezydentury Tafta.

⬤ Postrzegana jako zbyt długa i rozdęta
⬤ niektóre sekcje mogą wydawać się przeładowane szczegółami
⬤ mogłaby zyskać na ściślejszej edycji, aby uniknąć redundancji
⬤ może przytłoczyć czytelników ilością prezentowanych informacji.

(na podstawie 2063 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Bully Pulpit: Theodore Roosevelt, William Howard Taft, and the Golden Age of Journalism

Zawartość książki:

Jedna z najlepszych książek roku wybranych przez "The New York Time", "The Washington Post", "The Economist", "Time", "USA TODAY", "Christian Science Monitor" i wiele innych. "Opowieść tak wciągająca, że można kwestionować potrzebę fikcji, gdy prawdziwe życie jest tak pełne dramatów i intryg" (Associated Press).

The Bully Pulpit Doris Kearns Goodwin to dynamiczna historia pierwszej dekady ery progresywnej, tego burzliwego czasu, kiedy naród się rozpadał, a reformy wisiały w powietrzu.

Historia opowiedziana jest poprzez intensywną przyjaźń Theodore'a Roosevelta i Williama Howarda Tafta - bliską relację, która wzmacnia obu mężczyzn, zanim pęknie w 1912 roku, kiedy to angażują się w brutalną walkę o nominację prezydencką, która dzieli ich żony, dzieci i najbliższych przyjaciół, jednocześnie paraliżując postępowe skrzydło Partii Republikańskiej, powodując wybór Demokraty Woodrowa Wilsona i zmieniając historię kraju.

The Bully Pulpit to także historia prasy muckrakingowej, która budzi ducha reform, który pomaga Rooseveltowi zmusić rząd do porzucenia leseferystycznego podejścia do baronów rabusiów, skorumpowanych polityków i korporacyjnych wyzyskiwaczy naszych zasobów naturalnych. Muckrakerzy są portretowani przez największą grupę dziennikarzy, jaka kiedykolwiek zebrała się w jednym magazynie - Idę Tarbell, Raya Stannarda Bakera, Lincolna Steffensa i Williama Allena White'a - połączonych pod rtęciowym geniuszem wydawcy S. S. McClure'a.

Narracja Goodwina opiera się na bogactwie podstawowych materiałów. Korespondencja składająca się z ponad czterystu listów między Rooseveltem i Taftem rozpoczyna się w wieku trzydziestu lat, a kończy zaledwie kilka miesięcy przed śmiercią Roosevelta. Edith Roosevelt i Nellie Taft prowadziły pamiętniki. Muckrakerzy pisali do siebie setki listów, prowadzili dzienniki i pisali swoje wspomnienia. Listy kapitana Archiego Butta, który służył jako osobisty pomocnik zarówno Roosevelta, jak i Tafta, zapewniają intymny wgląd w obu mężczyzn.

The Bully Pulpit, podobnie jak genialne kroniki Goodwin z czasów wojny secesyjnej i II wojny światowej, znakomicie demonstruje jej wyjątkową zdolność do łączenia rygoru naukowego z przystępnością. Jest to ważne dzieło historyczne - badanie przywództwa w rzadkim momencie aktywizmu i reform, które przybliżyły kraj do jego ideałów założycielskich.