Teokryt. Moschus. Bion

Opinie czytelników

Książka jest chwalona za wysokiej jakości tłumaczenia greckiej poezji pastoralnej, zapewniając znaczną poprawę w stosunku do starszych wydań. Niektórzy użytkownicy mieli jednak problemy z fizycznym stanem książki po jej dostarczeniu.

Wierne i eleganckie przekłady prozą, doskonałe wydanie zastępujące zużyte przekłady, przejrzyste i dobre tłumaczenia, pozycja obowiązkowa dla miłośników aleksandryjskiej/hellenistycznej poezji pastoralnej, ogólna poprawa w stosunku do poprzednich wydań.

Książka dotarła w złym stanie fizycznym, z rozdarciami i smugami.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Theocritus. Moschus. Bion

Zawartość książki:

Teokryt (początek III wieku p.n.e.), urodzony w Syrakuzach i aktywny również na Kos i w Aleksandrii, był wynalazcą gatunku bukolicznego. Podobnie jak współczesny mu Kallimach, Teokryt był uczonym poetą, który podążał za estetyką, opracowaną pokolenie wcześniej przez Filitasa z Kos (LCL 508), polegającą na przekształcaniu tradycyjnych form literackich w oryginalny sposób poprzez ściśle zorganizowaną i wysoce dopracowaną pracę na małą skalę (stąd tradycyjny tytuł ogólny Idylle: "małe formy"). Chociaż Teokryt tworzył w różnych gatunkach lub kombinacjach rodzajowych, w tym w enkomionie, epigramie, hymnie, pantomimie i epyllionie, najbardziej znany jest z wierszy osadzonych na wsi, głównie dialogów lub konkursów pieśni, które łączą liryczny ton z epickim metrum i doryckim dialektem jego rodzinnej Sycylii, tworząc wyidealizowany i sugestywnie opisany krajobraz pasterski, którego zakochani mieszkańcy, pod przewodnictwem nimf, Pana i Priapusa, używają pieśni jako naturalnego sposobu ekspresji.

Gatunek bukoliczno-pastoralny został opracowany przez drugiego i trzeciego członka greckiego kanonu bukolicznego, Moschusa (ur. w połowie II wieku p.n.e., również z Syrakuz) i Biona (ur. około pięćdziesiąt lat później, z Phlossy niedaleko Smyrny), i pozostał żywotny przez starożytność grecko-rzymską i do epoki nowożytnej.

Niniejsze wydanie Teokryta, Moschusa i Biona, wraz z tak zwanymi "wierszami wzorcowymi" zawartymi w tradycji bukolicznej, zastępuje wcześniejsze wydanie Loeb Classical Library autorstwa J. M. Edmondsa (1912), wykorzystując teksty krytyczne Gowa (1952) i Gallavottiego (1993) jako podstawę i zapewniając świeże tłumaczenie z obszernymi przypisami.