Taniec do muzyki czasu: część trzecia

Opinie czytelników

Recenzje trzeciej części „A Dance to the Music of Time” Anthony'ego Powella ujawniają mieszane uczucia. Podczas gdy wielu docenia mistrzowskie pisarstwo Powella i rozwój postaci, niektórzy zauważają, że tempo i struktura narracji mogą być powolne lub czuć się wymyślone. Skupienie się na biurokracji ponad akcją podczas wojny zapewnia unikalną perspektywę, ale może nie spodobać się wszystkim czytelnikom.

⬤ Mistrzowski styl pisania, który jest elegancki i wciągający.
⬤ Głęboki rozwój postaci, który oddaje złożoność życia angielskiej klasy wyższej podczas II wojny światowej.
⬤ Humor przeplatający się przez całą narrację, zapewniający lekkość pośród poważnych tematów.
⬤ Unikalny portret życia wojskowego, skupiający się na biurokracji i dynamice społecznej, a nie na tradycyjnej akcji bojowej.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że tempo jest powolne, a niektóre punkty fabuły wydają się wymyślone.
⬤ Historia może wydawać się oderwana dla osób niezaznajomionych z postaciami z poprzednich tomów.
⬤ Narracja może bardziej przypominać serię szkiców postaci niż spójną fabułę.
⬤ Wiedza na temat życia wojskowego może być wymagana do pełnego docenienia, co może zrazić niektórych czytelników.

(na podstawie 25 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Dance to the Music of Time: Third Movement

Zawartość książki:

Powszechnie uznana epopeja Anthony'ego Powella obejmuje czterotomową panoramę dwudziestowiecznego Londynu. Okrzyknięta przez Time "genialną komedią literacką, a także błyskotliwym szkicem czasów", A Dance to the Music of Time rozpoczyna się tuż po I wojnie światowej. Wśród gorączki lat dwudziestych i pierwszego chłodu lat trzydziestych Nick Jenkins i jego przyjaciele stawiają czoła seksowi, społeczeństwu, biznesowi i sztuce. W drugim tomie przenoszą się do Londynu w wir małżeństw i romansów, mody i frywolności, osobistych triumfów i porażek. Książki te "dostarczają niezrównanego obrazu, jednocześnie radosnego i melancholijnego, życia społecznego i artystycznego w Wielkiej Brytanii między wojnami" (Arthur Schlesinger, Jr. ). Trzeci tom podąża za Nickiem do życia w armii i przywołuje Londyn podczas blitzu. W kulminacyjnym ostatnim tomie Anglia wygrała wojnę i musi teraz policzyć straty.

W trzecim tomie "A Dance to the Music of Time" ponownie spotykamy Widmerpoola, uparcie pnącego się po szczeblach kariery; Jenkinsa, przenoszonego z jednej ponurej placówki wojskowej na drugą; Stringhama, bohatersko wychodzącego z alkoholizmu; Templera, wciąż kontynuującego swoje wieczne poszukiwania seksualne. Tutaj również poznajemy Pamelę Flitton, jedną z najpiękniejszych i najbardziej niebezpiecznych kobiet we współczesnej fikcji. Bezlitośnie ostra w swoim dowcipie, niesamowita w swoim sejsmograficznym zapisie ludzkich emocji i prądów społecznych, ta saga jest niezrównanym odzwierciedleniem najlepszej, ale najbardziej kosztownej godziny Anglii.

Zawiera następujące powieści:

Dolina kości.

Sztuka żołnierska.

Filozofowie wojskowi.

"Anthony Powell jest zdecydowanie najlepszym żyjącym angielskim powieściopisarzem. Jego wielbiciele są uzależnieni, spójrzmy prawdzie w oczy, trzymani w niewoli przez magika." - Chicago Tribune.

"Książka, która tworzy świat i bada go dogłębnie, która zastanawia się nad zmieniającymi się relacjami i wartościami, która tworzy genialnie żywe i różnorodne postacie, a następnie obserwuje, jak rosną i zmieniają się w swoim środowisku..... Świat Powella jest tak duży i złożony jak świat Prousta." - Elizabeth Janeway, New York Times.

"Jedno z najważniejszych dzieł literatury pięknej od czasów II wojny światowej.... Na początku powieść wyglądała jak komedia obyczajowa; potem, przez chwilę, jak tragedia obyczajowa; teraz jak niezwykle zabawna, głęboko melancholijna, ale w jakiś sposób odważna wypowiedź o ludzkim doświadczeniu." - Naomi Bliven, New Yorker.