Syndrom Einsteina: bystre dzieci, które późno mówią

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 412 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Einstein Syndrome: Bright Children Who Talk Late

Zawartość książki:

The Einstein Syndrome jest kontynuacją książki Late-Talking Children, która uczyniła Thomasa Sowella czołowym rzecznikiem w tej dziedzinie.

Podczas gdy wiele dzieci, które późno mówią, cierpi na zaburzenia rozwojowe lub autyzm, istnieje pewna dobrze zdefiniowana grupa, która jest rozwojowo normalna lub nawet całkiem bystra, ale która może przekroczyć swoje czwarte urodziny, zanim zacznie mówić. Dzieci te są często błędnie diagnozowane jako autystyczne lub opóźnione w rozwoju, co jest podwójnie trudne dla rodziców, którzy muszą najpierw martwić się o swoje pozornie upośledzone dzieci, a następnie widzieć je w specjalnych klasach i grupach terapeutycznych, w których wszystkie inne dzieci są wyraźnie inne.

Odkąd po raz pierwszy zaangażował się w tę kwestię w połowie lat 90-tych, Sowell dołączył do Stephena Camaraty z Vanderbilt University, który przeprowadził znacznie szersze i bardziej rygorystyczne badanie tego zjawiska niż anegdoty opisane w Late-Talking Children. Sowell może teraz zidentyfikować konkretny syndrom, skupisko wspólnych objawów i cech rodzinnych, które odróżniają te późno mówiące dzieci od innych; odnieść ten syndrom do innych syndromów; spekulować na temat jego przyczyn; i opisać, w jaki sposób dzieci z tym syndromem mogą się rozwijać.