Switchboard Soldiers: Powieść o bohaterskich kobietach, które służyły w Korpusie Sygnałowym Armii Stanów Zjednoczonych podczas I wojny światowej

Opinie czytelników

Książka opowiada inspirującą historię kobiet, które służyły jako operatorki centrali telefonicznej podczas I wojny światowej, podkreślając ich wkład i wyzwania jako niedocenianych bohaterów. Łączy fakty historyczne z osobistymi historiami tych kobiet, dzięki czemu jest zarówno edukacyjna, jak i wciągająca.

Dobrze napisana i wciągająca opowieść, która oddaje historię i życie osobiste bohaterów. Autor ożywia historię „Żołnierzy z centrali telefonicznej”, zapewniając wgląd w ich role podczas wojny. Wielu czytelników uznało ją za inspirującą, edukacyjną i dobrze przedstawiającą wkład kobiet w I wojnę światową. Przemawia do tych, którzy lubią fikcję historyczną, z postaciami opartymi na prawdziwych ludziach i pouczającą narracją o ich życiu.

Niektórzy czytelnicy zwrócili uwagę na nieścisłości gramatyczne i historyczne. Brakowało też okazji, by bardziej powiązać tę historię z ruchem na rzecz praw wyborczych kobiet i szerszym wpływem wojny na prawa kobiet. Ponadto niektórzy uważali, że osobiste historie bohaterek nie zostały odpowiednio rozwiązane pod koniec książki.

(na podstawie 109 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Switchboard Soldiers: A Novel of the Heroic Women Who Served in the U.S. Army Signal Corps During World War I

Zawartość książki:

Od bestsellerowej autorki New York Timesa, Jennifer Chiaverini, odważna, odkrywcza powieść o jednej z wielkich nieopowiedzianych historii I wojny światowej - kobietach z Korpusu Sygnałowego Armii Stanów Zjednoczonych, które przełamały bariery płci w wojsku i walczyły z pandemią, pomagając poprowadzić aliantów do zwycięstwa.

"Otwierająca oczy i szczegółowa powieść o niezwykłych kobietach-żołnierzach... Chiaverini splata ze sobą przecinające się wątki z życia tych odważnych kobiet, podkreślając ich głębokie poczucie dumy i obowiązku." -- Kirkus Reviews.

W czerwcu 1917 roku generał John Pershing przybył do Francji, aby utworzyć amerykańskie siły w Europie. Natychmiast okazało się, że nie jest w stanie komunikować się z oddziałami w terenie. Pershing potrzebował operatorów telefonicznych, którzy mogliby szybko i dokładnie łączyć wiele połączeń, mówić płynnie po francusku i angielsku, pozostawać stabilnym pod ostrzałem i być całkowicie dyskretnym, ponieważ rozmowy często przekazywały tajne informacje.

W tamtym czasie prawie wszyscy dobrze wyszkoleni amerykańscy operatorzy telefoniczni byli kobietami - ale kobiety nie mogły zaciągać się do wojska, a nawet głosować w większości stanów. Niemniej jednak, Korpus Sygnałowy Armii Stanów Zjednoczonych niezwłocznie rozpoczął ich rekrutację.

Odpowiedziało ponad 7600 kobiet, w tym Grace Banker z New Jersey, instruktorka centrali telefonicznej w AT&T i absolwentka Barnard College.

Marie Miossec, Francuzka i aspirująca śpiewaczka operowa.

I Valerie DeSmedt, dwudziestoletnia operatorka Pacific Telephone z Los Angeles, zdeterminowana, by zadać cios swojej rodzinnej Belgii.

Były one jednymi z pierwszych kobiet zaprzysiężonych do armii amerykańskiej na mocy Statutu Wojennego. Żołnierze płci męskiej, których zastąpiły, potrzebowali minuty na połączenie każdego połączenia. Żołnierze centrali telefonicznej mogli to zrobić w dziesięć sekund.

Rozmieszczone w całej Francji, w tym w pobliżu linii frontu, operatorki znosiły trudy i ryzykowały śmierć lub obrażenia w wyniku ostrzału, bombardowań i hiszpańskiej grypy. Nie wszyscy z nich przeżyli.

Kobiety z U.S. Army Signal Corps służyły z honorem i odegrały kluczową rolę w osiągnięciu zwycięstwa aliantów. Ich historia nigdy nie była tematem powieści... aż do teraz.