Canary Girls

Opinie czytelników

Książka „Canary Girls” stanowi wciągające spojrzenie na życie kobiet, które pracowały w fabrykach amunicji podczas I wojny światowej, podkreślając ich kluczową rolę w wysiłkach wojennych, jednocześnie narażając je na poważne zagrożenia dla zdrowia. Narracja charakteryzuje się silnym rozwojem postaci i unikalnym spojrzeniem na doświadczenia kobiet podczas wojny. Chociaż wielu czytelników uznało ją za wciągającą i pouczającą, niektórzy zauważyli, że tempo było nierówne i nieco długie.

⬤ Wciągająca fabuła z urzekającymi postaciami
⬤ informacje na temat wkładu kobiet podczas I wojny światowej
⬤ unikalna perspektywa historyczna skupiająca się na życiu pracownic amunicji
⬤ silne motywy koleżeństwa i odporności
⬤ łączy historię ze sportem
⬤ dobrze zbadane i edukacyjne.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali książkę za nieco długą i zbędną
⬤ problemy z tempem, w którym niektóre części historii były powolne
⬤ nie wszystkim czytelnikom podobało się skupienie się na narracjach piłkarskich
⬤ niektórzy uważali, że prozę można poprawić.

(na podstawie 62 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Rosie the Riveter spotyka się z A League of Their Own w New York Times bestsellerowej powieści Jennifer Chiaverini o żywej i pouczającej powieści o "munitionettes", które budowały bomby w brytyjskich arsenałach podczas I wojny światowej, ryzykując życie dla wysiłku wojennego i odkrywając koleżeństwo i odwagę na boisku piłkarskim.

Na początku Wielkiej Wojny mężczyźni masowo opuszczali brytyjskie fabryki, by zaciągnąć się do wojska. Walcząc o utrzymanie produkcji, arsenały zatrudniały kobiety do budowy broni, której wojsko pilnie potrzebowało. "Bądź dziewczyną stojącą za mężczyzną stojącym za bronią" - wzywały plakaty rekrutacyjne.

Tysiące kobiet - kucharek, pokojówek, sprzedawczyń i gospodyń domowych - odpowiedziało na wezwanie swojego narodu. Te "amunicjonetki" pracowały na wyczerpujących zmianach, często siedem dni w tygodniu, obsługując trotyl i inne materiały wybuchowe przy użyciu niewielkiej ilości sprzętu ochronnego.

Wśród nich jest dziewiętnastoletnia była pokojówka April Tipton. Będąc pod wrażeniem opisów wyższych zarobków, obfitych posiłków i wygodnych mieszkań swojej przyjaciółki Marjorie, podejmuje pracę w Thornshire Arsenal pod Londynem, napełniając pociski w Danger Building - trudną, niebezpieczną i absolutnie niezbędną pracę.

Dołącza do nich Lucy Dempsey, żona Daniela Dempseya, złotego medalisty olimpijskiego i gwiazdy Tottenham Hotspur. Podczas gdy Daniel służy w Batalionie Piłkarzy, Lucy postanawia zrobić wszystko, by przyspieszyć koniec wojny. Kiedy jej współpracownicy dowiadują się, że jest żoną piłkarza, zapraszają ją do dołączenia do damskiego klubu piłkarskiego Arsenalu, Thornshire Canaries.

Kanarki wkrótce zyskują nieoczekiwanego fana w osobie żony szefa, Helen Purcell, która jest głęboko zaniepokojona doniesieniami, że pracownicy Danger Building cierpią na poważne, niewyjaśnione choroby. Jednym z powszechnych objawów jest jaskrawożółty odcień ich skóry, który nadaje im przydomek "kanarków". Podejrzewając związek między dolegliwościami kanarków a chemikaliami, z którymi mają do czynienia, Helen dołącza do administracji arsenału jako ich najbardziej zagorzały, choć często niedoceniany, obrońca.

Boisko piłkarskie jest jedynym miejscem, w którym znikają różnice klasowe i obawy o swoich mężczyzn. Podczas gdy wojna trwa, a tragedia zbiera swoje żniwo, Canary Girls trwają pomimo niebezpieczeństw, dumne ze swojej służby, zdeterminowane, by przetrwać wojnę i cieszyć się zwycięstwem i pokojem.