Stulecie hańby

Opinie czytelników

Recenzje książki Helen Hunt Jackson podkreślają jej krytyczną analizę złego traktowania rdzennych Amerykanów przez rząd Stanów Zjednoczonych, ujawniając złamane traktaty i tragiczną historię wyzysku. Wielu recenzentów wyraża jednak niezadowolenie z jakości edycji i czytelności książki, powołując się na liczne literówki i problemy z formatowaniem, które umniejszają jej wartości.

Książka jest uważana za niezbędną lekturę do zrozumienia niesprawiedliwości, z jaką borykają się rdzenni Amerykanie, zapewniając historyczne spojrzenie często pomijane w tradycyjnej edukacji. Wielu recenzentów docenia szczegółową dokumentację traktatów i rządowej dwulicowości, uznając jej znaczenie w informowaniu czytelników o przeszłości Ameryki i opowiadaniu się za sprawiedliwością.

Kilku czytelników krytykuje książkę za słabą edycję, z wieloma błędami typograficznymi, brakującymi numerami stron i zniekształconym tekstem. Niektórzy uważają, że trudno ją czytać ze względu na przestarzały język i formatowanie. Ponadto istnieją obawy dotyczące użycia przez autora terminu „dzikusy” w odniesieniu do rdzennych Amerykanów, co niektórzy czytelnicy uważają za niewygodne.

(na podstawie 31 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Century of Dishonor

Zawartość książki:

Helen Hunt Jackson (1830-1885) była amerykańską pisarką, która najbardziej zasłynęła jako działaczka na rzecz poprawy traktowania rdzennych Amerykanów przez rząd Stanów Zjednoczonych.

W 1879 roku jej zainteresowania zwróciły się w stronę rdzennych Amerykanów po wysłuchaniu w Bostonie wykładu Stojącego Niedźwiedzia, wodza Ponca. Opisał on przymusowe usunięcie Ponca z ich rezerwatu w Nebrasce.

Poruszony kwestiami przedstawionymi przez Stojącego Niedźwiedzia, Hunt dowiedział się o niewywiązywaniu się rządu z traktatów, usuwaniu Indian do rezerwatów i wojnach indiańskich. Wkrótce po przemówieniu Stojącego Niedźwiedzia stała się aktywistką, badając i nagłaśniając niewłaściwe postępowanie rządu, rozpowszechniając petycje, zbierając pieniądze i pisząc listy do „The New York Times” w imieniu Ponca. Największy rozgłos przyniosła jej powieść „Ramona”, przedstawiająca złe traktowanie rdzennych Amerykanów w południowej Kalifornii przez rząd Stanów Zjednoczonych.

„A Century of Dishonor”, opublikowana w 1881 roku, była bezpośrednią odpowiedzią na negatywne skutki działań rządu wobec rdzennych Amerykanów. Kopia została wysłana do każdego członka Kongresu USA.