Studium w szkarłacie

Opinie czytelników

Recenzje „A Study in Scarlet” podkreślają głębokie uznanie dla Arthura Conan Doyle'a za wprowadzenie Sherlocka Holmesa i doktora Watsona oraz złożoność ich postaci. Wielu czytelników uważa narrację za wciągającą, chwaląc spryt fabuły i styl pisania. Niektórzy krytykują jednak tempo i strukturę narracji, w szczególności nagłe przesunięcie uwagi na historię, która może być postrzegana jako długa lub oderwana od głównej tajemnicy.

⬤ Bogata charakterystyka Sherlocka Holmesa i doktora Watsona, oferująca głębię wykraczającą poza popkulturowe portrety.
⬤ Wciągająca fabuła ze sprytnymi zwrotami akcji i dobrze skonstruowaną zagadką.
⬤ Przyjemny styl pisania z eleganckimi opisami, dzięki czemu jest to przyjemna lektura.
⬤ Dobre wprowadzenie do dynamiki Holmes-Watson i wiktoriańskiej scenerii.
⬤ Recenzenci doceniają kontekst historyczny i język odzwierciedlający epokę.

⬤ Problemy z tempem, szczególnie powolna i długa ekspozycja w połowie książki.
⬤ Przejście do backstory wydaje się nagłe i oderwane dla niektórych czytelników, co utrudnia śledzenie.
⬤ Skargi na zbyt szczegółową narrację, która może umniejszać ogólną tajemnicę.
⬤ Niektórzy współcześni czytelnicy mogą mieć trudności z językiem i postawami odzwierciedlającymi XIX wiek.

(na podstawie 597 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Study in Scarlet

Zawartość książki:

Studium w szkarłacie było pierwszym debiutem Sherlocka Holmesa w świecie literatury.

Opublikowana w 1887 roku (po wielu odrzuceniach) odniosła natychmiastowy sukces. Dziwaczny bohater Conan Doyle'a, z jego zimnym dedukcyjnym umysłem, grą na skrzypcach i uzależnieniem od kokainy, zafascynował czytelników i położył podwaliny pod wiele książek i opowiadań Sherlocka Holmesa, które miały nastąpić w ciągu następnych trzech dekad.

W tym pierwszym dziele wszystkie zwycięskie składniki powieści Holmesa pojawiają się w pełni ukształtowane: morderstwo, zagadkowe wskazówki, źli złoczyńcy, zaskakujące lokalizacje i eleganckie, zaskakujące rozwiązanie dostarczone w typowym lakonicznym stylu przez samego arcy-detektywa.