Studium dyspensacjonalizmu

Opinie czytelników

Niniejszy zbiór recenzji odzwierciedla ogólnie pozytywny odbiór krótkiej książki Arthura W. Pinka na temat dyspensacjonalizmu, a wielu czytelników uważa ją za pouczającą, zachęcającą i cenną pomoc w zrozumieniu Pisma Świętego. Niektórzy krytycy wspominają, że treść może być trudna dla osób niezaznajomionych z tematem.

Książka jest zwięzła i wypełniona solidnymi instrukcjami, które opierają się na licznych odniesieniach biblijnych. Podważa nieporozumienia dotyczące Starego i Nowego Testamentu, przedstawiając argumenty za ich jednolitym znaczeniem dla wszystkich wierzących. Czytelnicy doceniają wciągający styl pisania Pinka, jego zdolność do prowokowania myśli i umiejętność przekazywania złożonych idei w przystępnym języku.

Kilku recenzentów uznało studium dyspensacjonalizmu za trudne do zrozumienia i zasugerowało, że materiał mógłby być lepiej zorganizowany. Niektórzy czytelnicy uważali, że argumenty przedstawione przeciwko dyspensacjonalizmowi mogą być stronnicze, a także obawiali się, że książka może zrazić do siebie tych, którzy mają inne poglądy.

(na podstawie 16 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Study of Dispensationalism

Zawartość książki:

W swoim wczesnym życiu duchowym Arthur Pink był pobożnym dyspensacjonalistą. Jego poglądy zaczęły się zmieniać pod koniec lat dwudziestych XX wieku, a w swojej książce A Study of Dispensationalism omawia swój główny zarzut wobec dyspensacjonalizmu, że niszczy on jedność i stosowalność Pisma Świętego.

Arthur Walkington Pink był angielskim chrześcijańskim ewangelistą i biblistą, znanym ze swoich zdecydowanie kalwińskich i purytańskich nauk. Choć urodził się w rodzinie chrześcijańskiej, przed nawróceniem wyemigrował do Towarzystwa Teozoficznego (okultystycznej grupy gnostyckiej popularnej w tym czasie w Anglii) i szybko zyskał w ich szeregach rozgłos.

Jego nawrócenie nastąpiło dzięki cierpliwym napomnieniom ojca z Pisma Świętego. Był to werset z Księgi Przysłów 14:12: „Jest droga, która wydaje się człowiekowi słuszna, ale jej końcem są drogi śmierci”, który szczególnie uderzył go w serce i zmusił do wyrzeczenia się teozofii i podążania za Jezusem.