Ocena:
Książka przedstawia kompleksową eksplorację amerykańskiej muzyki popularnej, koncentrując się na jej wczesnych wpływach i ewolucji gatunków. Chociaż oferuje cenne spostrzeżenia i przyjemną lekturę, została skrytykowana za frustrujący styl pisania autora i kontrowersyjne opinie na temat rasy i muzyki.
Zalety:Książka jest bardzo pouczająca i zabawna, z unikalną eksploracją wczesnych amerykańskich gatunków muzycznych, takich jak minstrelsy i ragtime. Wykorzystuje dowcipną, literacką prozę i wprowadza interesujące pojęcia, takie jak „gorąca” muzyka, zapewniając świeże spojrzenie na historyczne nagrania.
Wady:Wielu czytelników uważa styl pisania autora za irytujący i frustrujący, a niektórzy określają go jako zadufany lub obraźliwy. Książka została skrytykowana za swoje uproszczone i redukcyjne poglądy na temat rasy i muzyki, a także za to, że zawiera błędne informacje i brak dokładnych badań.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
Stomp and Swerve: American Music Gets Hot, 1843-1924
Wczesne dekady amerykańskiej muzyki popularnej to dla większości słuchaczy wieki ciemne. Dopiero w połowie lat dwudziestych XX wieku pełne spektrum tej muzyki - czarnej i białej, miejskiej i wiejskiej, wyrafinowanej i prymitywnej - znalazło się na płytach, aby wszyscy mogli ją usłyszeć.
Ta książka ożywia zapomnianą muzykę, gorącą muzykę, opisując, jak stała się dominującą muzyką amerykańską - jak wyprzedziła sentymentalne walce i ballady salonowe, marsze symfoniczne i nowatorskie numery Tin Pan Alley - i jak stała się rock 'n' rollem. Ujawnia, że młodzi mężczyźni i kobiety tej minionej epoki mieli te same muzyczne instynkty, co ich potomkowie: Louis Armstrong, Elvis Presley, James Brown, Jimi Hendrix, a nawet Ozzy Osbourne.
W minstrelsach, ragtime'ach, orkiestrach dętych, wczesnym jazzie i bluesie, muzyce skrzypcowej i wielu innych formach było tyle tupania i skręcania, ile można znaleźć w najbardziej ekscytujących wykonaniach gorącego jazzu, funku i rocka. Po drodze wyjaśnia, w jaki sposób dziwne połączenie wpływów afrykańskich ze szkockimi i irlandzkimi sprawiło, że muzyka w Stanach Zjednoczonych znacznie różniła się od innej muzyki afrykańskiej i karaibskiej; dzieli się wspaniałymi historiami o pokazach minstreli, „coon” pstrokatej kolekcji wykonawców nieznanych dotąd wszystkim poza najbardziej zapalonymi muzykologami i kolekcjonerami.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)