Oryginalny tytuł:
The Ancient Near East in the Nineteenth Century: I. Claiming and Conquering
Zawartość książki:
Na początku XIX wieku niewiele wiedziano o starożytnym Bliskim Wschodzie, z wyjątkiem tego, co zachowało się w Biblii i literaturze klasycznej. Pod koniec tego stulecia nastąpiła niesamowita transformacja: podstawowy zarys historii starożytnego Bliskiego Wschodu został zrozumiany, a kultura materialna regionu stała się rozpoznawalna dla ogółu społeczeństwa.
To trzytomowe studium bada różne sposoby, w jakie niespecjaliści napotkali starożytny Egipt, Mezopotamię i Ziemię Świętą oraz w jaki sposób czerpali i budowali znaczenie z tych odkryć. McGeough podważa uproszczony pogląd, że doświadczenie starożytnego Bliskiego Wschodu było wyłącznie kwestią "inności" i pokazuje, w jaki sposób różni ludzie twierdzili, że Bliski Wschód jest ich własną przestrzenią i jak rysowano powiązania między światem starożytnym a współczesnym. Tom I śledzi, w jaki sposób badanie starożytnego Bliskiego Wschodu rozwinęło się w profesjonalną dyscyplinę i jak ramy interpretacyjne były stopniowo standaryzowane w XIX wieku.
Niektóre z bestsellerów tego okresu to relacje pierwszych odkrywców regionu, a począwszy od ekspedycji napoleońskiej, książka bada, w jaki sposób starożytne odkrycia Bliskiego Wschodu były przekazywane opinii publicznej. Przygląda się temu, jak kształtowały się raporty archeologiczne w tym okresie i jak badania starożytnego Bliskiego Wschodu były wykorzystywane do zrozumienia kwestii postępu i upadku oraz były przywoływane w satyrze politycznej i społecznej tego okresu.
Dokumentuje również rozwój turystyki klasy średniej w regionie i rozważa, w jaki sposób zmieniające się doświadczenia związane z podróżami wpłynęły na studia nad Bliskim Wschodem. Przez cały czas książka obserwuje, jak starożytny Bliski Wschód odzwierciedlał i obalał brytyjskie społeczeństwo oraz odgrywał rolę w europejskim i północnoamerykańskim myśleniu o ich miejscu w szerszej globalnej i historycznej perspektywie.
