Spitfire Aces of North Africa and Italy (Thomas Andrew (Autor))

Opinie czytelników

Książka „Spitfire Aces of North Africa and Italy” autorstwa Andrew Thomasa została dobrze przyjęta ze względu na szczegółowe opisy pilotów Spitfire w północnoafrykańskim i włoskim teatrze działań podczas II wojny światowej. Czytelnicy chwalą jakość badań, pouczający tekst i efektowne ilustracje, oznaczające, że jest to cenny dodatek do każdej kolekcji lotnictwa lub historii wojskowości. Niektórzy recenzenci wyrażają jednak rozczarowanie brakiem konkretnych pilotów i ich samolotów, w szczególności „Stocky'ego” Edwardsa.

Dobrze zbadany, pouczający tekst, wciągający styl pisania, świetne ilustracje i profile, omówienie mniej znanych aspektów II wojny światowej, znaczący wkład SAAF, cenny dla twórców modeli i badaczy.

Niektórzy piloci, tacy jak „Stocky” Edwards, nie zostali uwzględnieni lub przedstawieni w książce, co rozczarowało kilku czytelników.

(na podstawie 15 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Spitfire Aces of North Africa and Italy (Thomas Andrew (Author))

Zawartość książki:

Spitfire był najbardziej kultowym i najsłynniejszym brytyjskim myśliwcem II wojny światowej i został po raz pierwszy wysłany do Egiptu wiosną 1942 roku, gdy niemieckie sukcesy w Afryce Północnej sięgnęły zenitu. Choć nieliczne, we wczesnych bitwach z Luftwaffe dywizjony RAF i południowoafrykańskich Spitfire'ów wywarły natychmiastowy wpływ i przyczyniły się do udanego przygotowania do bitwy pod El Alamein i późniejszego ataku na pustynię.

Wkrótce potem we francuskiej Afryce Północnej wylądowały kolejne dywizjony Spitfire'ów, wiele dowodzonych przez doświadczonych asów z Europy, którzy wkrótce zaczęli powiększać swój dorobek. W zaciekłych walkach, które nastąpiły później, jednostki wywalczyły przewagę powietrzną od wroga na niebie nad Tunezją, aż do ostatecznej kapitulacji wroga w maju 1943 roku. Dywizjony RAF, RCAF, RAAF i SAAF Spitfire odegrały następnie ogromną rolę w osłanianiu lądowania aliantów na Sycylii i wspieraniu późniejszego zdobycia wyspy.

Bazując na zdobytych lotniskach, jednostki te osłaniały również lądowania aliantów w Mesynie i Salerno, gdy rozpoczęła się kampania włoska. Były świadkami zaciekłych walk powietrznych przeciwko zdeterminowanej Luftwaffe, a znaczna liczba pilotów została asami, podczas gdy inni dołączyli do ich dorobku. Eskadry Spitfire były mocno zaangażowane w walki po lądowaniu w Anzio, a także w długą i krwawą bitwę pod Cassino. Wśród wielu asów, którzy dowodzili tutaj dywizjonem był Sqn Ldr Duke, który zwiększył swój wynik do 26 zniszczeń. Latem 1944 roku włoskie Spitfire'y wspierały lądowanie aliantów w południowej Francji - Operacja Dragoon - a także latały nad Jugosławią, wspierając partyzantów Tito.

Duża liczba eskadr Spitfire'ów kontynuowała działania przeciwko wrogowi do 1945 roku, choć ponieważ Luftwaffe została ciężko pokonana i w dużej mierze wycofana do Niemiec, spotkania były nieliczne. Blisko 100 asów osiągnęło ten status lub powiększyło swój dorobek latając na Spitfire'ach podczas kampanii północnoafrykańskiej i włoskiej, podczas gdy wielu innych asów latało na tym typie, choć nie zgłosiło żadnych roszczeń.