Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Spisek przyzwoitości” opowiada mało znaną historię o tym, jak duńscy obywatele odważnie ratowali swoich żydowskich sąsiadów podczas II wojny światowej. Podkreśla tematy altruizmu, przyzwoitości i wpływu zbiorowego działania w obliczu opresji. Recenzenci podkreślają wciągającą narrację i pouczającą treść książki, choć niektórzy krytykują ją za brak emocjonalnej głębi w niektórych osobistych historiach. Książka jest inspirującym świadectwem ludzkiej dobroci w obliczu przeciwności losu.
Zalety:⬤ Wciągająca i dobrze zbadana narracja, którą łatwo się czyta.
⬤ Podkreśla odwagę i człowieczeństwo duńskich obywateli podczas mrocznego okresu w historii.
⬤ Oferuje wgląd w działania zarówno ratowników, jak i uratowanych, podkreślając zbiorowy wysiłek.
⬤ Podnoszący na duchu i inspirujący opis moralnej odwagi w walce z opresją.
⬤ Mocne podstawy akademickie z odniesieniami do odpowiednich badań.
⬤ Zapewnia inne spojrzenie na ważny epizod II wojny światowej, który zasługuje na większą uwagę.
Wady:⬤ Niektóre części książki mogą wydawać się nieco akademickie lub mniej emocjonalne, szczególnie w osobistych historiach uratowanych.
⬤ Kilku czytelników napotkało fizyczne problemy ze swoimi egzemplarzami, co wpłynęło na ich wrażenia z lektury.
⬤ Niektórzy czytelnicy wyrazili chęć bardziej dogłębnego zbadania motywacji stojących za duńskimi działaniami.
(na podstawie 35 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
A Conspiracy of Decency: The Rescue of the Danish Jews During World War II
Zawartość książki:
Mieszkańcy Danii w spontanicznym akcie humanitaryzmu zdołali ocalić przed zagładą niemal całą ludność żydowską swojego kraju - to jedna z najbardziej fascynujących historii moralnej odwagi w dziejach II wojny światowej. Opierając się na wielu osobistych relacjach, Emmy Werner opowiada historię ratowania duńskich Żydów z punktu widzenia żyjących naocznych świadków - ostatnich ocalałych z niezwykłego spisku przyzwoitości, który zatriumfował pośród okropności Holokaustu.
Spisek przyzwoitości to kronika działań ludzi dobrej woli różnych narodowości. Wśród nich znaleźli się Niemiec Georg F. Duckwitz, który ostrzegł Żydów przed zbliżającą się deportacją, Duńczycy, którzy ukrywali ich i przewozili przez Oresund, oraz Szwedzi, którzy udzielili im azylu.
Niezależnie od klasy społecznej, wykształcenia oraz przekonań religijnych i politycznych, wszyscy ratujący mieli jedną ważną cechę: definiowali swoje człowieczeństwo poprzez zdolność do działania z wielkim współczuciem. Ci ludzie nigdy nie uważali się za bohaterów - po prostu czuli, że postępują słusznie.
