Sonety portugalskie

Opinie czytelników

Książka została dobrze przyjęta i doceniona za piękną poezję, szczególnie wśród tych, którzy lubią literaturę romantyczną. Wielu czytelników podkreśla jej serdeczny i przystępny charakter, co czyni ją pięknym prezentem. Istnieją jednak problemy z niektórymi wydaniami, w tym słabe formatowanie, mała czcionka i wprowadzające w błąd opisy produktów dotyczące typu okładki.

Piękna poezja, serdeczne i romantyczne pisanie, przystępna kolekcja, przyjemna dla fanów poezji, odpowiednia na prezent, wysokiej jakości zawartość spełniła oczekiwania.

Słabe formatowanie w niektórych wydaniach, mała czcionka, niedokładne opisy produktów (nie są oprawione w skórę), powtarzające się treści w niektórych wydaniach, nie są idealne dla osób, które nie lubią poezji.

(na podstawie 38 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Sonnets from the Portuguese

Zawartość książki:

Sonety portugalskie (1850) to zbiór sonetów autorstwa angielskiej poetki Elizabeth Barrett Browning. Sonety z Portugalii, napisane w latach 1845-1846, to seria wierszy miłosnych napisanych przez Browning do jej męża, wybitnego wiktoriańskiego poety Roberta Browninga. Chociaż Elizabeth początkowo nie była pewna tych wierszy, Robert zachęcał do ich publikacji, sugerując, by nadała im tytuł, aby czytelnicy uwierzyli, że są to tłumaczenia, a nie osobiste deklaracje miłości między parą. Posługując się sonetem, Browning przyjęła tradycyjną formę rozsławioną przez Szekspira, jednocześnie wysuwając się na jednego z czołowych poetów XIX-wiecznej Anglii.

Pełne odniesień do greckiego poety pasterskiego Teokryta i tragicznej postaci Elektry, a także inwokacji do Boga, Sonety z Portugalii zanurzają się w tradycji biblijnej i klasycznej, pozostając jednocześnie głęboko osobiste i autentycznie romantyczne. Sonet "XV" odnosi się do nieodłącznej tragedii miłości, głębi smutku, z jaką kochanek patrzy na inną osobę ze "Zbyt spokojną i smutną twarzą", przytłoczoną świadomością, że wraz z miłością nadchodzi "koniec miłości, / Słysząc zapomnienie poza pamięcią". W sonecie "XXVIII" Browning zastanawia się nad dystansem między kochankami trzymanymi osobno: wszystko, co ma po nim, to jej listy, "cały martwy papier, niemy i biały", a jednak "wydają się żywe i drżące" w jej "drżących dłoniach", żywe przypomnienie mężczyzny, z którym tęskni. "XLIII", najsłynniejszy sonet w zbiorze, zaczyna się "Jak cię kocham? Pozwól mi policzyć sposoby" i stanowi wyznanie poetki o miłości potężniejszej niż "namiętność wykorzystana / W jej starych smutkach...". Jej kochanek nie tylko przyniósł jej taką radość, ale także dał jej miłość, którą "zdawała się stracić / Z jej) utraconymi świętymi", miłość wystarczająco silną, by całkowicie przekroczyć wiarę religijną, miłość, która ma trwać, a nawet być "lepsza po śmierci".

Dzięki pięknie zaprojektowanej okładce i profesjonalnemu składowi manuskryptu, to wydanie Sonetów portugalskich Elizabeth Barrett Browning jest klasyką literatury angielskiej stworzoną na nowo dla współczesnych czytelników.