Aurora Leigh: poemat epicki

Opinie czytelników

Recenzje wyrażają mieszane opinie na temat „Aurory Leigh” Elizabeth Barrett Browning. Krytycy doceniają jej umiejętności w zakresie ekspresji narracyjnej i więzi emocjonalnych, ale znajdują problemy z dostępnością i prezentacją wiersza. Utwór jest postrzegany jako ambitna próba połączenia poezji z komentarzem społecznym, ale jego forma i długość wzbudziły krytykę.

⬤ Ekspresja narracyjna i głębia emocjonalna Elizabeth Barrett Browning są godne pochwały.
⬤ Historia porusza istotne kwestie sprawiedliwości społecznej epoki wiktoriańskiej.
⬤ Wiersz jest uznawany za wyjątkowy eksperyment literacki, ukazujący talent utalentowanej poetki.

⬤ Wiersz nie jest lekkostrawny, a niektórzy uważają go za bezosobowy lub nieprzenikniony.
⬤ Struktura przypomina raczej akapity prozy niż tradycyjną formę poetycką, co prowadzi do nieporozumień.
⬤ Mała czcionka (8 pkt) sprawia, że dla niektórych czytelników jest prawie nieczytelny.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Aurora Leigh: An Epic Poem

Zawartość książki:

Aurora Leigh (1856) to epicka powieść/poemat autorstwa Elizabeth Barrett Browning. Poemat napisany jest czystym wierszem i obejmuje dziewięć ksiąg (liczba kobieca, liczba ksiąg sybillińskich).

Jest to narracja pierwszoosobowa, z punktu widzenia Aurory, jej drugiej bohaterki, Marian Erle, maltretowanego samouka, dziecka wędrownych rodziców. Akcja poematu rozgrywa się we Florencji, Malvern, Londynie i Paryżu. Autorka wykorzystuje swoją znajomość hebrajskiego i greki, a także współczesne powieści, takie jak Corinne ou l'Italie Anne Louise Germaine de Sta l i powieści George Sand.

Aż do Księgi 5, Aurora opowiada o swojej przeszłości, od dzieciństwa do wieku około 27 lat w Księgach 6-9, narracja dogoniła ją, a ona relacjonuje wydarzenia w formie pamiętnika. Elizabeth Barrett Browning nazwała wiersz "powieścią w wierszu" i określiła go jako "najbardziej dojrzałe z moich dzieł i to, w które weszły moje najwyższe przekonania na temat życia i sztuki".

Naukowiec Deirdre David twierdzi, że praca Barrett Browning w Aurora Leigh uczyniła z niej "główną postać we wszelkich rozważaniach na temat dziewiętnastowiecznej pisarki i poezji wiktoriańskiej w ogóle". "John Ruskin nazwał ją najwspanialszym długim poematem XIX wieku.