Solenoid

Opinie czytelników

Książka „Solenoid” autorstwa Mircei Cărtărescu otrzymała mieszane recenzje, z których wiele chwali jej surrealistyczne i pomysłowe cechy, doskonałe tłumaczenie i wciągającą prozę, podczas gdy niektórzy krytykują ją za to, że jest zbyt długa, rozwlekła i trudna do naśladowania.

⬤ Bardzo pomysłowa i surrealistyczna, oferująca unikalne doświadczenie czytelnicze.
⬤ Tłumaczenie jest doskonałe, dzięki czemu jest przystępne i wciągające.
⬤ Piękne pisarstwo, które urzeka czytelników i wywołuje głębokie refleksje na temat życia i rzeczywistości.
⬤ Bogate w szczegóły opisy Bukaresztu i żywe wspomnienia z dzieciństwa.
⬤ Angażuje się w złożone tematy i idee, nagradzając czytelników, którzy poświęcą jej czas.

⬤ Powieść jest bardzo długa (638 stron), co niektórzy uznali za zniechęcające.
⬤ Narracja może wydawać się fragmentaryczna, epizodyczna i czasami meandrująca.
⬤ Niektóre sekcje mogą wydawać się samolubne lub zbyt oklepane.
⬤ Niektórym czytelnikom trudno było utrzymać zaangażowanie i czuli, że brakuje im spójnej historii.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Wysoko cenione dzieło Că rtă rescu, autora Blinding: egzystencja (i ostatecznie kosmos) stworzona przez rozwidlające się ścieżki.

Oparty na własnej roli Că rtă rescu jako nauczyciela w szkole średniej, Solenoid zaczyna się od przyziemnych szczegółów życia pamiętnikarza i szybko przekształca się w filozoficzny opis życia, historii, filozofii i matematyki. Jedna z postaci pyta inną: kiedy wbiegasz do płonącego budynku, czy uratujesz noworodka, czy dzieło sztuki? Na szeroką skalę, powieściowe badania innych wszechświatów, wymiarów i linii czasowych godzą sfery życia i sztuki.

Powieść osadzona jest w realiach komunistycznej Rumunii przełomu lat 70. i 80. ubiegłego wieku, w tym w długich kolejkach po artykuły spożywcze, absurdach systemu edukacji i nędzy życia rodzinnego.

Tekst zawiera sekwencje w sanatorium przeciwgruźliczym, spotkanie z ruchem protestu przeciwko śmierci, stowarzyszenie badaczy snów i przedłużoną wizytę w maleńkim świecie roztoczy żyjących na szkiełku mikroskopowym. Łącząc fikcję z autobiografią i historią - na przykład naukowcy Nicolae Tesla i George Boole pojawiają się obok manuskryptu Voynicha - Solenoid zastanawia się nad możliwą wymianą między alternatywnymi wymiarami życia i sztuki, gdy różne, potworne wymiary wybuchają w komunistycznej teraźniejszości.