Skrzypce Saint-Jacques'a

Opinie czytelników

The Violins of Saint-Jacques to fikcyjna opowieść osadzona na karaibskiej wyspie, charakteryzująca się bogatymi i wymownymi opisami oraz zbliżającą się katastrofą wulkaniczną. Recenzje opisują książkę jako pięknie napisaną, a jednocześnie gęsto wypełnioną szczegółami, co często czyni ją trudną lekturą. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają zawiły język Fermora i żywe obrazy, inni uważają, że fabule brakuje umiejętności, a pisanie jest zbyt wyszukane.

⬤ Bogate, piękne opisy, które przywołują żywe poczucie miejsca i czasu.
⬤ Złożone, większe niż życie postacie.
⬤ Wciągająca proza, która potrafi przykuć uwagę czytelnika.
⬤ Czytelnicy zaznajomieni z twórczością podróżniczą Fermora mogą uznać ją za atrakcyjną ze względu na jej stylistyczną spójność.
⬤ Głębia tematyczna z filozoficznymi podtekstami.

⬤ Zbyt gęsty i zawiły styl, który może zniechęcić niektórych czytelników.
⬤ Fabuła jest uważana za słabą lub niedopracowaną przez niektórych recenzentów.
⬤ Częste używanie nieprzetłumaczonego języka obcego i złożonego słownictwa może komplikować czytanie.
⬤ Niektórzy uznali książkę za pozbawioną znaczącego emocjonalnego związku z postaciami i wydarzeniami.
⬤ Rozczarowanie czytelników oczekujących bardziej spójnej narracji.

(na podstawie 32 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Violins of Saint-Jacques

Zawartość książki:

Pewnego lata na wyspie Morza Egejskiego angielski podróżnik spotyka enigmatyczną Francuzkę w podeszłym wieku. Jest on oczarowany obrazem, który posiada, przedstawiającym ruchliwy karaibski port z widokiem na wulkan, a z czasem dzieli się historią swojej młodości na początku XX wieku.

Rozgrywająca się w tropikalnym luksusie wyspy Saint-Jacques opowieść o romantycznych intrygach i dekadencji wśród potomków niewolników i zanikającej francuskiej arystokracji. Ale w noc corocznego balu Mardi Gras katastrofa ogarnia wyspę, a świat, który znała, nagle się kończy.

The Violins of Saint-Jacques oddaje nieprzewidziany dramat sił pozostających poza ludzką kontrolą. Pierwotnie opublikowane w 1953 roku, zostały natychmiast okrzyknięte rzadkim i egzotycznym zamachem koloru w szarej monochromatycznej powojennej rzeczywistości i nie straciły nic ze swojego oryginalnego smaku.