Skrzydło Spitfire Badera: Tangmere 1941

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Bader's Spitfire Wing: Tangmere 1941

Zawartość książki:

30 sierpnia 1940 roku, w szczytowym momencie Bitwy o Anglię, piloci 12 Grupy Myśliwskiej Dowództwa RAF zostali poproszeni o wzmocnienie 11 Grupy i przechwycenie nalotu Luftwaffe na fabrykę samolotów w Hatfield. Wydarzenia tego dnia skłoniły beznogiego pilota myśliwskiego Douglasa Badera do złożenia raportu, w którym argumentował, że im więcej myśliwców będzie miał do dyspozycji, tym większa będzie egzekucja wroga.

Koncepcja ta zyskała poparcie oficera dowodzącego 12 Grupą, wice-marszałka Leigh-Mallory'ego. Leigh-Mallory dostrzegł w propozycji Badera szansę dla 12 Grupy na odegranie większej roli w historycznej bitwie. Leigh-Mallory upoważnił Badera do dowodzenia trzema, a następnie pięcioma eskadrami - kontrowersyjną formacją, która stała się znana jako "Skrzydło Duxford" lub "Duże Skrzydło".

Przez resztę 1940 roku Bader i "Wielkie Skrzydło", stacjonujące wówczas w Duxford, odgrywali swoją rolę w obronie brytyjskiego nieba. Następnie, w marcu 1941 roku, utworzono stanowisko "Wing Commander (Flying)". Było to wymarzone stanowisko dla pilota myśliwskiego, ponieważ jedynym obowiązkiem dowódcy skrzydła było dowodzenie skrzydłem w akcji, bez konieczności zajmowania się żmudnymi sprawami administracyjnymi i logistycznymi.

Nie trzeba dodawać, że Douglas Bader był jednym z pierwszych liderów skrzydła. Dano mu nawet wybór, które skrzydło preferuje. Zdecydował się objąć dowództwo nad skrzydłem bazującym w Tangmere na południowym wybrzeżu - na samym czele walki RAF-u z Luftwaffe.

W Bader's Spitfire Wing, Dilip Sarkar nie tylko zgłębia pełną historię ludzi i maszyn ze Skrzydła Tangmere w 1941 roku, a także kontrowersje związane z ich użyciem, ale także w pełni bada rolę, jaką odegrali w wysiłkach RAF-u zmierzających do ofensywy na Luftwaffe po przeciwnej stronie kanału La Manche. To właśnie podczas jednego z takich lotów w sierpniu 1941 roku Skrzydło Tangmere straciło swojego słynnego dowódcę. Bader spędził resztę wojny w niewoli.