Ocena:
Książka „Sir Thomas More” została dobrze przyjęta ze względu na jej naukowe spojrzenie na autorstwo i historyczny kontekst sztuki. Czytelnicy doceniają obszerne adnotacje, standardy edytorskie Arden i wciągającą analizę wkładu Szekspira w dzieło. Pojawiają się jednak obawy dotyczące chaotycznej prezentacji i układu, które niektórzy uważają za zakłócające czytanie.
Zalety:Wszechstronny aparat naukowy i adnotacje zwiększają zrozumienie sztuki i jej kontekstu.
Wady:Wyraźny wgląd we współpracę przy pisaniu sztuk w czasach Szekspira.
(na podstawie 10 opinii czytelników)
Sir Thomas More: Third Series
To wydanie Sir Thomasa More'a jest pierwszym, które wprowadza sztukę w kontekst głównej serii Szekspira, zapewnia znaczącą analizę krytyczną i oferuje kompleksową współczesną historię sceny. We wstępie omówiono takie kwestie, jak dziwne zaangażowanie antykatolickiego szpiega Anthony'ego Mundaya jako głównego dramaturga, miejsce Sir Thomasa More'a jako katolickiego męczennika w protestanckiej kulturze późnego okresu elżbietańskiego oraz przedstawienie wielokulturowego Londynu w sztuce.
Sam tekst, wsparty wnikliwym i szczegółowym komentarzem, przyjmuje charakterystyczną prezentację, która umożliwia czytelnikom śledzenie rękopisu i rąk, które go stworzyły, jednocześnie angażując się w sztukę jako fascynujący utwór teatralny. Sir Thomas More porusza kwestie tak kontrowersyjne, że być może nigdy nie zostałby wystawiony na scenie.
Determinacja autorów, by poradzić sobie z zamieszkami i polityką religijną, doprowadziła do powstania sztuki, która jest fascynująca sama w sobie, ale także intrygująca jako dokument tego, co można, a czego nie można wyartykułować we wczesnonowożytnym teatrze publicznym. Zachowany jedynie jako rękopis, nad którym pracował Szekspir, może być uważany za najważniejszy rękopis sztuki z tego okresu, ze względu na bardzo złożone świadectwo współpracy między dramaturgami i cenzurą.
