Ocena:
Książka zawiera wciągającą fabułę, z zawiłymi zwrotami akcji i głębokim rozwojem postaci na tle Rosji końca XIX wieku. Czytelnicy doceniają zdolność autora do wplatania literackich i historycznych odniesień w zabawną tajemnicę. Jednak niektórzy uważają, że tempo jest nierówne, a zawiłe wątki i niepotrzebne szczegóły utrudniają śledzenie wydarzeń.
Zalety:Angażujące zwroty akcji, dobrze rozwinięte postacie, bogate szczegóły historyczne, odniesienia do literatury rosyjskiej, przyjemny styl pisania i zabawne elementy tajemnicy.
Wady:Zagmatwana fabuła pod koniec, z niektórymi postaciami trudno się utożsamić, nierówne tempo, nadmiar szczegółów, które mogą zaciemniać historię, a niektórym czytelnikom trudno było nadążyć za fabułą.
(na podstawie 36 opinii czytelników)
Sister Pelagia and the Black Monk
Fani Siostry Pelagii i Białego Buldoga, pierwszej książki z trylogii Pelagii Akunina, będą natychmiast zahipnotyzowani - i przestraszeni - tą najnowszą wyprawą do duchowego podziemia Zawołżska.
W środku nocy, rozczochrany i bardzo przestraszony mnich przybywa na próg biskupa Mitrofanii z Zawołżska, wołając: "Coś jest nie tak w Pustelni" Pustelnia to wielowiekowy klasztor na wyspie Nowy Ararat, znany z tradycji surowo pokutujących mnichów, odizolowanych okolic i zakładu psychiatrycznego założonego przez milionera na samozwańczym wygnaniu. Słysząc niesamowitą wiadomość mnicha, zdezorientowana, ale bystra podopieczna Mitrofanii, siostra Pelagia, błaga o odwiedzenie Nowego Araratu i odkrycie tajemnicy. Tradycje biorą górę - kobiety nie mają wstępu - a biskup wysyła inne oddziały, aby sprawdziły swoje losy w walce z Czarnym Mnichem, który nawiedza niegdyś spokojne miejsce. Ale gdy Czarny Mnich pochłania kolejne ofiary - w tym wysłanników Mitrofanii - Pelagia udaje się pod przykrywką, aby dowiedzieć się dokładnie, jaka osoba lub jaki duch stoi u podstaw tego wszystkiego.
Pochwała dla Siostry Pelagii i Czarnego Mnicha
"Przy całym swoim statusie światowego bestsellera, Akunin zachowuje wiarę w swoje elegancko zaprojektowane i aluzyjne kryminały z klasycznymi zaletami rosyjskiej prozy..... Ta polszczyzna nadaje jego książkom swoistego uroku."- The Independent (London).
"Czytelnicy mogą usłyszeć echa Lwa Tołstoja, Fiodora Dostojewskiego i Antona Czechowa w kryminałach, które ze względu na swój literacki wydźwięk mogą być bez poczucia winy konsumowane jako rozrywka."-- Los Angeles Times.
