Siódma pieczęć

Opinie czytelników

Książka próbuje omówić film Ingmara Bergmana „Siódma pieczęć”, ale w dużej mierze nie zapewnia dogłębnej lub wnikliwej analizy, zamiast tego koncentrując się na osobistych anegdotach i doświadczeniach autora. Recenzenci uważają ją za rozczarowującą ze względu na brak głębi i znaczenia dla filmu.

Książka jest dobrze napisana i zawiera kilka interesujących informacji; ostatni rozdział oferuje olśniewające krytyczne spostrzeżenia.

Książka w dużej mierze ignoruje rzeczywistą treść i tematy „Siódmej pieczęci”, jest wypełniona osobistymi wspomnieniami, a nie ukierunkowaną analizą, i nie angażuje się głęboko w twórczość Bergmana, co czyni ją straconą szansą na poważne zbadanie filmu.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Seventh Seal

Zawartość książki:

Siódma pieczęć jest prawdopodobnie najbardziej znanym dziełem Bergmana i filmem, który najwyraźniej nosi wyraźny podpis reżysera. Scena otwierająca film nadaje mu ton: kamienista plaża pod ołowianym niebem, rycerz sam na sam ze swoimi myślami, a następnie zbliżająca się odziana w czerń Śmierć, którą rycerz zaprasza do gry w szachy.

Średniowieczna alegoria wiary i zwątpienia Bergmana jest mroczna, z okropnościami palenia czarownic i zarazy. Ale jest też przesiąknięta jasnymi przebłyskami pokoju i radości, symbolizowanymi przez mleko i dzikie truskawki ofiarowane rycerzowi przez niewinną rodzinę aktorów.

Melvyn Bragg w swojej fascynującej recenzji opisuje swoje pierwsze spotkanie z tym niezwykłym filmem jako student i to, jak pokazał mu inne kino, zupełnie odmienne od Hollywood, z którym dorastał. Opowiada również o swoim późniejszym spotkaniu z samym Bergmanem i o tym, jak ślady potężnej osobowości reżysera są wszędzie w tym niepokojącym i inspirującym arcydziele.