Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka bada powiązania między muzyką, dźwiękiem i sztuką przez pryzmat spostrzeżeń Davida Toopa, prezentując intelektualną podróż, która może zająć trochę czasu, aby w pełni się w nią zaangażować. Chociaż nie jest to tradycyjna książka muzyczna, oferuje cenne perspektywy dotyczące dźwięku i ciszy.
Zalety:⬤ Zdumiewający zakres wiedzy
⬤ dostarcza nowych sposobów myślenia o dźwięku i ciszy
⬤ świetna intelektualna przygoda po zaangażowaniu.
Wady:⬤ Nie tak natychmiastowo wciągająca jak poprzednie prace
⬤ może być postrzegana jako podstawowy przegląd sztuki, a nie głęboka analiza muzyczna
⬤ nie rezonuje ze wszystkimi czytelnikami.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Sinister Resonance: The Mediumship of the Listener
Zawartość książki:
Sinister Resonance zaczyna się od założenia, że dźwięk jest nawiedzeniem, duchem, obecnością, której lokalizacja jest niejednoznaczna i której istnienie jest przejściowe. Nieuchwytność dźwięku jest niesamowita - fenomenalna obecność w głowie, w miejscu jego źródła i dookoła.
Bliski słuchacz jest jak medium, które wyciąga substancję z tego, co nie do końca istnieje. Historię słuchania należy budować w oparciu o narracje mitów i fikcji, "ciche" sztuki, takie jak malarstwo, rezonans architektury, artefakty słuchowe i naturę. W takich kontekstach dźwięk często funkcjonuje jako metafora mistycznego objawienia, zakazanych pragnień, bezkształtności, nieznanego i nieświadomości.
Niczym czytając mapę niezbadanego dotąd terytorium, Sinister Resonance rozszyfrowuje dźwięki i cisze zakopane w upiornych horrorach Arthura Machena, Shirley Jackson, Charlesa Dickensa, M.R. Jamesa i Edgara Allena Poe, holenderskim malarstwie gatunkowym od Rembrandta do Vermeera, artystach tak różnych jak Francis Bacon i Juan Munoz oraz pisarstwie wielu modernistycznych autorów, w tym Virginii Woolf, Samuela Becketta i Jamesa Joyce'a.
