Ocean dźwięku: Dźwięk otoczenia i radykalne słuchanie w erze komunikacji

Opinie czytelników

Ta książka o muzyce ambient spotyka się z mieszanym przyjęciem ze strony czytelników. Wielu chwali jej dogłębną wiedzę, wciągający styl pisania i unikalne spojrzenie na historię muzyki. Niektórzy krytycy podkreślają jednak problemy ze spójnością i przejrzystością, nazywając tekst zbyt rozwlekłym i fragmentarycznym. Chociaż książka ta jest uważana za niezbędną dla miłośników muzyki ambient, może ona frustrować tych, którzy szukają prostego przeglądu gatunku.

⬤ Przemyślane i wciągające teksty
⬤ unikalne wyjaśnienia dźwięku
⬤ oferuje szeroki przegląd muzyki ambient i jej ewolucji
⬤ zawiera interesujące anegdoty i dobrą bibliografię
⬤ polecana dla entuzjastów muzyki ambient.

⬤ Brak spójności i przejrzystości
⬤ niektórzy uważają, że styl pisania jest zbyt rozwlekły i meandrujący
⬤ nie jest bezpośrednią eksploracją muzyki ambient, a niektóre recenzje wskazują na rozdźwięk między omawianymi tematami
⬤ wymaga uważnej lektury i może być frustrujący dla niektórych.

(na podstawie 35 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Ocean of Sound: Ambient Sound and Radical Listening in the Age of Communication

Zawartość książki:

Niezwykłe dzieło dźwiękowej historii Davida Toopa podróżuje od lasów deszczowych Amazonas do megalopolis Tokio poprzez twórczość artystów tak różnorodnych jak Brian Eno, Sun Ra, Erik Satie, Kate Bush, Kraftwerk i Brian Wilson.

Począwszy od 1889 roku na wystawie w Paryżu, kiedy Debussy po raz pierwszy usłyszał muzykę jawajską, Ocean of Sound łączy konkurujące ze sobą instynkty muzyki XX wieku w porywający, przełomowy opis dźwięków otoczenia.