Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje książki „The Power of Cute” autorstwa Simona Maya ujawniają mieszankę uznania dla stylu pisania autora i frustracji z powodu akademickiego charakteru książki i postrzeganego braku skupienia. Podczas gdy niektórzy czytelnicy znaleźli wartość w unikalnej analizie koncepcji „cute”, inni krytykowali ją za niepotrzebną gadatliwość i zawiłość.
Zalety:⬤ Wciągający styl pisania; Simon May jest uznawany za utalentowanego pisarza.
⬤ Oferuje nowatorską analizę powszechności „słodkiego” we współczesnym społeczeństwie.
⬤ Zapewnia interesujący kulturowy kontekst historyczny związany ze słodyczą.
Wady:⬤ Książka jest opisywana jako niepotrzebnie akademicka, rozwlekła i trudna do zrozumienia.
⬤ Treść jest postrzegana jako gawędziarstwo bez wyraźnych powiązań między tematami.
⬤ Niektóre przykłady użyte w książce nie są powszechnie kojarzone lub uznawane za słodkie.
⬤ Długość i rozwlekłość książki przeszkadzają w skutecznym przekazywaniu jej głównych idei.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Power of Cute
Zawartość książki:
Eksploracja słodyczy i jej ogromnego wpływu na nas, od emoji i puszystych szczeniąt po bardziej niesamowite, wywrotowe wyrażenia.
Słodycz szturmem zdobyła całą planetę. Globalne sensacje Hello Kitty i Pok mon, dzieła artystów Takashiego Murakamiego i Jeffa Koonsa, zezowaty opos Heidi i E. T. - wszystkie odzwierciedlają jej rosnącą siłę. Ale co oznacza "słodki" jako wrażliwość i styl? Dlaczego jest tak wszechobecny? Czy to wszystko infantylny puch, czy też dzieje się coś bardziej niesamowitego, a nawet groźnego - w lekki sposób? W książce "The Power of Cute" Simon May udziela zniuansowanych i zaskakujących odpowiedzi.
Zwykle postrzegamy to, co słodkie, jako jedynie pomniejszone, nieszkodliwe i bezradne. May podważa tę dominującą perspektywę, badając wszystko, od Myszki Miki po Kim Dzong Ila, aby argumentować, że słodycz nie ogranicza się do takich słodkich cech, ale także uwodzi nas, przekształcając je lub zniekształcając w coś o zabawnie nieokreślonej mocy, płci, wieku, moralności, a nawet gatunku. May zmaga się z mroczną i nieokiełznaną stroną słodkości - denerwującą, kunsztowną, świadomą, lękliwą - elementami, które fascynowały od czasów starożytnych poprzez mityczne postacie, zwłaszcza hybrydy, takie jak hermafrodyta i sfinks. Argumentuje, że słodycz jest uzależniającym antidotum na dzisiejsze presyjne oczekiwania dotyczące znajomości naszego celu, bycia odpowiedzialnym i wydawania się przewidywalnym, przejrzystym i szczerym. Zamiast tego frywolnie wyraża niepewność, której te normy zaprzeczają: niemożliwą do wyeliminowania niepewność tego, kim jesteśmy; tego, ile możemy kontrolować i wiedzieć; tego, kto w naszych relacjach z innymi naprawdę ma władzę; a nawet samej wartości i celu władzy.
The Power of Cute zagłębia się w zjawisko, które z dziwną siłą przemawia do naszych czasów.
