Episcopal Networks in Late Antiquity
Ostatnie badania nad rozwojem wczesnego chrześcijaństwa podkreślają fragmentację późnego świata starożytnego, zwracając mniej uwagi na charakterystyczną cechę chrześcijaństwa tego czasu, jaką jest jego wzajemna łączność. Zarówno lokalne, jak i ponadregionalne sieci interakcji przyczyniły się do ekspansji chrześcijaństwa w epoce fragmentacji.
Niniejszy tom bada konkretny aspekt tej wzajemnej łączności w obszarze Morza Śródziemnego, koncentrując się na tworzeniu i funkcjonowaniu sieci biskupich. Powstanie biskupa jako głównej postaci władzy spowodowało wzrost komunikacji na odległość między elitami kościelnymi pochodzącymi z różnych obszarów geograficznych i należącymi do różnych tradycji kościelnych i teologicznych. Lokalnie, biskupi w swoich rolach nauczycieli, obrońców wiary, patronów itp.
mieli wchodzić w interakcje z osobami o różnym pochodzeniu społecznym, które tworzyły ich kongregacje oraz z władzami świeckimi. W związku z tym niniejszy tom bada naturę i jakość różnych rodzajów relacji biskupich w późnej starożytności, próbując zrozumieć, w jaki sposób były one ustanawiane, kultywowane i wykorzystywane ponad granicami kulturowymi, językowymi, społecznymi i geograficznymi.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)